Αδέσποτος Αθηνών : εκεί που μπάλα παίζουν οι ιδέες

Το Antifa League Athens, ένα αυτοοργανωμένο πρωτάθλημα δρόμου το οποίο πραγματοποιείται από το 2012, αποτέλεσε την αφορμή για να δημιουργηθεί η ομάδα "ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΑΘΗΝΩΝ". Μια παρέα ατόμων η οποία γνωρίστηκε μέσα σε αυτό, αποφάσισε να δημιουργήσει την δική της ομάδα ποδοσφαίρου σάλας (futsal), με κύριους άξονες την αυτοοργάνωση, την ισότητα και την αλληλεγγύη. Ακολουθεί μια "ακτινογραφία" του εγχειρήματος. 


Ο Αδέσποτος, όπως και όλες οι αυτοοργανωμένες ομάδες, λειτουργούν με βάση τις συνελεύσεις. Πρόκειται γι' αυτό που αποκαλούμε “οριζόντια διαχείριση”. Θέλετε να μας δώσετε κάποιες παραπάνω λεπτομέρειες, προκειμένου να καταλάβει ο καθένας τι σημαίνει αυτός ο αντι-ιεραρχικός τρόπος λειτουργίας;

Το ζητούμενο στις συνελεύσεις που λειτουργούν με βάση την "οριζοντιότητα" είναι η απόρριψη της ιεραρχίας ως πρακτική που αναπαράγει εξουσιαστικές σχέσεις. Κατά συνέπεια στη συνέλευση μας κάθε μέλος έχει ισότιμο λόγο με όλα τα υπόλοιπα μέλη, ενώ δεν υπάρχει διοίκηση ή διοικητική ομάδα που θα πάρει την τελική απόφαση. Στόχος είναι οι δράσεις και ο λόγος που παράγεται από το εγχείρημα, να αποτελούν προϊόντα συνδιαμόρφωσης όλων των μελών και επομένως να είναι καθολικά αποδεκτά και επιθυμητά. Σε αυτό το πλαίσιο, δεν πρόκειται για μια διαδικασία όπου αποφασίζουμε πλειοψηφικά μέσω ψηφοφορίας, αλλά μια διαδικασία όπου η κάθε θεματική εξετάζεται μέχρι να επιτευχθεί το κοινώς αποδεκτό αποτέλεσμα. Αυτή η διαδικασία χρειάζεται ενεργή συμμετοχή από τα μέλη και πολλές φορές είναι χρονοβόρα, παρέχει ωστόσο το κατάλληλο υπόστρωμα ώστε να καλλιεργηθεί ο σεβασμός και η αποδοχή της διαφορετικής άποψης και η αντίληψη της συλλογικοποίησης. Ταυτόχρονα, μέσω της απόρριψης της ιεραρχίας καθίσταται δύσκολη η επιβολή απόψεων από άτομα με εξουσιαστικές τάσεις. Σε κάθε περίπτωση, η λειτουργικότητα της συνέλευσης εξαρτάται από τα μέλη που την απαρτίζουν, την σχέση εμπιστοσύνης που αναπτύσσεται μεταξύ τους καθώς και από το πόσο συνειδητά απορρίπτουν τη λογική της ανάθεσης και της επιβολής και αποδέχονται τη λογική της συνεργασίας και του καταμερισμού εργασιών. 

Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί πως έχοντας ισότιμο λόγο, κάθε άτομο έχει τη δυνατότητα να μοιραστεί τις δικές του εξειδικευμένες και μη γνώσεις και να τις προσθέσει στη συλλογική γνώση με αποτέλεσμα και άλλα μέλη να διευρύνουν τα γνωστικά αντικείμενα τους.


Σταδιακά, βλέπουμε πως εδώ και μια δεκαετία περίπου, οι αυτοοργανωμένες ομάδες αυξάνονται. Τι σημαίνει αυτό για εσάς, και ποιες είναι οι σχέσεις σας με τις υπόλοιπες αυτοοργανωμένες ομάδες;


- Τα τελευταία χρόνια πολλά άτομα που αγαπούν τον αθλητισμό, αλλά ασχολούνται και με τον αντιφασισμό και την αυτοοργάνωση επέλεξαν να συνδυάσουν αυτές τους τις ασχολίες συμμετέχοντας σε αυτοοργανωμένες αθλητικές ομάδες. Μέσα σε αυτές μπορούν να απολαύσουν το άθλημα που τους αρέσει, χωρίς να αντιμετωπίζουν ζητήματα που τα απωθούν, όπως ο χουλιγκανισμός ή η εμπορευματοποίηση του αθλητισμού, ενώ παράλληλα τους δίνεται η δυνατότητα να προωθήσουν τις αξίες τους σε ένα σημαντικό κοινωνικό πεδίο.


Το παράδειγμα των πρώτων αυτοοργανωμένων ομάδων, έδειξε στις υπόλοιπες ότι είναι ένα βιώσιμο μοντέλο και ενθάρρυνε και άλλες να προχωρήσουν σε αυτό. Είναι σημαντικό να βλέπουμε ότι υπάρχουν πολλές ακόμα ομάδες που μοιράζονται παρόμοιους προβληματισμούς και σκέψεις όσον αφορά τον αθλητισμό και κατ’ επέκταση την κοινωνία και ακολουθούν τον ίδιο τρόπο οργάνωσης.

Η δημιουργία σχέσεων με τις υπόλοιπες αυτοοργανωμένες ομάδες είναι ένα ζητούμενο. Σε αυτό το πλαίσιο κάθε χρόνο γίνεται προσπάθεια να διοργανώνεται το «Αντίφα Φεστ», ένα φεστιβάλ με αθλητικές, μουσικές και πολιτικές δραστηριότητες, στο οποίο οι ομάδες έχουν τη δυνατότητα να γνωριστούν, να αλληλεπιδράσουν, να μοιραστούν τα προβλήματά που αντιμετωπίζουν και μέσω της συνέλευσης να οργανώσουν καλύτερα τη μεταξύ τους επικοινωνία. Πέραν αυτού, οι κοντινές κυρίως γεωγραφικά ομάδες, έχουν πιο συχνή επικοινωνία που μπορεί να αφορά παρουσία στην κερκίδα των άλλων, συνδιοργανώσεις εκδηλώσεων, αλλά και κινήσεις οικονομικής ενίσχυσης, πχ σε περιπτώσεις ιατρικών εξόδων.


Μιας και το όνομά σας έχει κι αυτό ένα ενδιαφέρον, Αδέσποτος σημαίνει ουσιαστικά ελεύθερος;

- Υποστηρίζεται πως τα ονόματα που μας δίνουν όταν γεννιόμαστε επηρεάζουν και συχνά διαμορφώνουν τον χαρακτήρα των ανθρώπων αφού λειτουργούν παρακινητικά είτε για να υιοθετηθούν είτε για να αποφευχθούν οι ιδιότητες που μεταφέρουν. Συνειδητά λοιπόν εμείς επιλέξαμε το όνομα Αδέσποτος να μας ακολουθεί και να το ακολουθούμε καθώς συμβολίζει την ελευθερία βούλησης όπου κανένας δεν έχει κυριότητα και δεν μπορεί να της ασκήσει εξουσία. Για την ακρίβεια ο αδέσποτος δεν είναι ελεύθερος, είναι απελευθερωμένος από καθετί εξουσιαστικό, χωρίς δεσπότη-αφέντη να μας ορίζει επιλέξαμε τον δρόμο της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης. Το λογότυπο της ομάδας (μια ρετρό μπάλα αλάνας και γύρω της μια σπασμένη αλυσίδα) περιγράφει αυτό που επιδιώκουμε να κάνουμε. Να σπάσουμε δηλαδή τα δεσμά μέσα στο σύστημα.

Όπως αναφέρεται και στο ιδρυτικό μας κείμενο οι αποφάσεις μας λαμβάνονται συλλογικά και αντι-ιεραρχικά μέσα από τις συνελεύσεις της ομάδας. Όσον αφορά τη συμμετοχή των μελών μας στις συνελεύσεις της ομάδας, ο τρόπος λήψης αποφάσεων γίνεται συλλογικά, αντι-ιεραρχικά και με οριζόντια δομή. 

Έτσι λοιπόν και το όνομα μας επιλέχτηκε μέσα από συζήτηση στη συνέλευση και επικράτησε των άλλων δύο προτάσεων, Αεθνή και Διογένη. Ως προς το ποδόσφαιρο το μοντέλο που ακολουθούμε είναι χωρίς ιδιοκτήτες, παράγοντες ή χορηγούς όπου αναπτύσσουν σχέσεις εξάρτησης και διαμεσολάβησης με τους αθλητές και τους φιλάθλους. Τις οικονομικές ανάγκες που προκύπτουν και συχνά δημιουργούν σχέσεις ελέγχου και εξάρτησης, τις καλύπτουμε εμείς οι ίδιοι και ο κόσμος που μας στηρίζει. Αντίστοιχα, παρόλο που με τη συμμετοχή μας σε ένα επίσημο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου αποδεχόμαστε τους κανόνες που το διέπουν, η επιλογή ήταν συνειδητή καθώς θεωρούμε πως είναι πιο ρεαλιστικό να παρέμβουμε σε αυτό και μέσω αυτού να διαταράξουμε την κανονικότητα τους, επικοινωνώντας τις αξίες της ομάδας για όσο εμείς θέλουμε.

Θα θέλαμε να μας πείτε δύο λόγια για ένα άγνωστο άθλημα στην Ελλάδα, το ποδόσφαιρο σάλας (futsal). Υποθετικά, για ποιους λόγους θα λέγατε σε ένα παιδί 6 ετών να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο σάλας αντί να επιλέξει για παράδειγμα το ποδόσφαιρο; Ή θεωρείτε πως δεν έχει σημασία, αρκεί να ασχοληθεί με τον αθλητισμό;

- Το ποδόσφαιρο σάλας είναι ένα άθλημα, παραλλαγή του κλασικού ποδοσφαίρου, το οποίο παίζεται 5χ5 σε κλειστά, αλλά και σε ανοιχτά γήπεδα. Συνηθίζεται να χρησιμοποιείται στις μικρές ηλικίες, καθώς λόγω του μικρότερου αριθμού των παικτών δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά να έρχονται συχνά σε επαφή με την μπάλα. Από εκεί και πέρα εμείς προτρέπουμε ένα παιδί να κοινωνικοποιηθεί και να ψυχαγωγηθεί μέσω οποιουδήποτε, ειδικά ομαδικού, αθλήματος, μακριά βέβαια από λογικές ανταγωνισμού.


Στις 9/2017, γράφατε μεταξύ άλλων τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η ακαδημία τότε. Κάποια από αυτά, ήταν η απροθυμία ως ένα βαθμό των γονέων να συνεργαστούν σύμφωνα με το μοντέλο οργάνωσης της ακαδημίας, το γεγονός πως έπρεπε εσείς να πραγματοποιείτε τις μεταφορές για τα παιδιά προσφύγων αλλά και ορισμένα ακόμη όπως η κακή ποιότητα του τάπητα του γηπέδου στο Θησείο. Δύο χρόνια μετά, ποια είναι τα προβλήματα της ακαδημίας;

Την περίοδο εκείνη η συμμετοχή των γονέων ήταν πράγματι πιο περιορισμένη, λόγω του ότι τότε έρχονταν σε επαφή με το εγχείρημα, αλλά και την αυτοοργάνωση γενικότερα. Πλέον, η κατάσταση είναι βελτιωμένη σε μεγάλο βαθμό, καθώς συμμετέχουν ενεργά στις διαδικασίες της ακαδημίας, πχ στη συνέλευση που πραγματοποιείται μια φορά το μήνα, ενώ έχουν αναλάβει πρακτικά ζητήματα όπως η επικοινωνία και η μεταφορά των παιδιών.


Όσον αφορά το θέμα του γηπέδου του Θησείου, παρά τις συνεχείς ενέργειες που έχουμε
πραγματοποιήσει μαζί με τους γονείς, τα πράγματα είναι χειρότερα. Το γήπεδο, δυόμισι χρόνια μετά δεν έχει επισκευαστεί και είναι άκρως επικίνδυνο. Για το λόγο αυτό αναγκαστήκαμε να διεκδικήσουμε άλλο δημοτικό γήπεδο στο Ρουφ, στο οποίο καταφέραμε να βρούμε ώρες προπόνησης με μεγάλη δυσκολία. Η κατάσταση του γηπέδου είναι επίσης μέτρια, όπως δυστυχώς συμβαίνει άλλωστε στα περισσότερα δημοτικά γήπεδα.

Ένα άλλο ζήτημα που υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια, ήταν ότι επειδή δεν συμμετείχαμε σε
κάποιο τουρνουά, δυσκολευόμασταν να παίζουμε φιλικά παιχνίδια, κάτι που έλειπε από τα
παιδιά. Φέτος, αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε σε ένα τουρνουά, το οποίο η λειτουργία του
είναι κοντά στον τρόπο σκέψης μας, καθώς είναι μη ανταγωνιστικό, χωρίς διαιτητές και έχει σε πρώτο πλάνο τη διασκέδαση των παιδιών.

Στον τέταρτο χρόνο λειτουργίας υπάρχει αισθητή βελτίωση σε όλους τους τομείς, σίγουρα όμως μπορούμε να φθάσουμε σε καλύτερα αποτελέσματα.


Όπως αναφέρατε και εσείς, ο γονέας έχει την ψευδαίσθηση πως ξέρει καλύτερα από οποιονδήποτε να χειριστεί το παιδί. Εσείς, μέσα από τη συναναστροφή σας με γονείς στο πλαίσιο της Ακαδημίας, παρά το γεγονός πως η δομή και η ιδεολογία σας είναι εντελώς διαφορετική από τις υπόλοιπες ακαδημίες, διαπιστώσατε τέτοιες συμπεριφορές εκ μέρους των γονέων;

Οι γονείς έρχονται συνειδητά σε ένα αυτοοργανωμένο εγχείρημα του οποίου η δομή και η λειτουργία βασίζεται στη συνδιαμόρφωση. Επομένως, όποιες έστω λίγες τέτοιες τάσεις παρουσιάζονται κατά καιρούς επιλύονται μέσω της συζήτησης των ζητημάτων στις συνελεύσεις.

“Το ποδόσφαιρο δεν είναι απλό άθλημα, είναι η εικόνα της κοινωνίας μας”, γράφατε στις 28/6/2017. Πώς θεωρείται ότι αποτυπώνεται η κοινωνία μας στο ποδόσφαιρο ( ποιες εκφάνσεις της ας πούμε );

Το ποδόσφαιρο δεν μπορεί και δεν έχει νόημα να εξεταστεί εκτός των κοινωνιών εντός των
οποίων αναπτύχθηκε και εν τέλει εδραιώθηκε. Αυτές οι διαρκώς μετασχηματιζόμενες κοινωνίες του προσδίδουν νόημα και το διαμορφώνουν, το επανανοηματοδοτούν και το επαναδιαμορφώνουν για να εξυπηρετεί τις διαρκώς μεταβαλλόμενες ανάγκες τους. Αυτό μπορεί να γίνει ιδιαίτερα εμφανές αν εξετάσουμε τις τελευταίες τρεις δεκαετίες κατά τις οποίες το ποδόσφαιρο έχει μετασχηματιστεί ριζικά.

Στην εποχή, λοιπόν, των επενδυτών και των μάνατζερ, των τηλεοπτικών δικαιωμάτων και των χορηγών, δεν μπορούμε να μιλάμε για άθλημα, πόσο μάλλον για παιχνίδι, αλλά για προϊόν. Επιπλέον, πρόεδροι και λοιποί παράγοντες, στοχεύουν, είτε στη γρήγορη απόδοση των κεφαλαίων τους, είτε στην επαύξηση του κύρους και της επιρροής τους, με ό,τι προνόμια και ευκαιρίες για διαπλοκή μπορούν αυτά να τους εξασφαλίσουν. Είτε, γιατί όχι, και στα δύο. Ακόμα, οι δεσμοί που συνέδεαν τους ποδοσφαιριστές με την ομάδα και τους οπαδούς της έχουν αποκοπεί, μετατρέποντας τους σε ένα ιδιόμορφο και ενίοτε καλοπληρωμένο εργατικό δυναμικό. Αλλά και οι ρομαντικοί φίλαθλοί, οι αιωνίως πιστοί, αντικαθίστανται από πρόσκαιρούς καταναλωτές που αγοράζουν θέαμα και συγκινήσεις, ενώ παράλληλα τα γήπεδα “αναβαθμίζονται” και οι τιμές των εισιτηρίων σε συνδυασμό με την επιτήρηση και την καταστολή διαρκώς αυξάνουν.

Τελικά, όμως, πόσο απέχει η εικόνα της ίδιας μας της κοινωνίας από το σύγχρονο
επαγγελματοποιημένο και εμπορευματοποιημένο ποδόσφαιρο το οποίο στρέφεται γύρω
από την παραγωγή και την κατανάλωση θεάματος, τη διαπλοκή , την επιτήρηση και την
καταστολή;


Συνεχίζοντας με βάση την προηγούμενη ερώτηση, πιστεύετε πως η κοινωνία θα
μπορούσε να αλλάξει δραστικά μέσα από τον αθλητισμό;

- Αν και στην προηγούμενη ερώτηση παρουσιάσαμε μια κάπως δυστοπική εικόνα του σύγχρονου ποδοσφαίρου, η εικόνα αυτή δεν αντικατοπτρίζει το σύνολο της πραγματικότητας. Παράλληλα και απέναντι από την παραπάνω κυρίαρχη τάση έχουν αρχίσει να αναπτύσσονται αντιπαραθετικά παραδείγματα, τα οποία επιδιώκουν να θέσουν τους δικούς τους όρους και να προτάξουν τις δικές τους ανάγκες και ιδέες αναφορικά με τον αθλητισμό και την κοινωνία.

Τα παραδείγματα αυτά ποικίλουν και εκτείνονται από την προσπάθεια άρθρωσης ενός αντί-λόγου και την αμφισβήτηση των κυρίαρχων ποδοσφαιρικών και κοινωνικών αξιών, ως τη δημιουργία ή τη μεταστροφή ομάδων προς διαφορετικά μοντέλα λειτουργίας και οργάνωσης. Και από την απόρριψη και την απομάκρυνση των οπαδών από τις λογικές του σύγχρονου ποδοσφαίρου, ως και τη συγκρότηση συνεκτικών οπαδικών κοινοτήτων με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά και προτάγματα.

Τελικά, το ποδόσφαιρο και η κοινωνία δε βρίσκονται απλώς σε διαρκή διάδραση, αλλά έχουν αναπτύξει και μια σχέση αλληλεξάρτησης. Αν η κοινωνία μπορεί να δρα μετασχηματιστικά ως προς το ποδόσφαιρο, έτσι και το ποδόσφαιρο μπορεί να συμμετάσχει ενεργά στην αλλαγή της ίδιας της κοινωνικής πραγματικότητας. Η μορφή της αλλαγής, ωστόσο, αποτελεί ένα συνεχές διακύβευμα και υπεύθυνοι για αυτό είμαστε εμείς. Εμείς που ξυπνάμε και ονειρευόμαστε πότε θα βρεθούμε ξανά στο γήπεδο, που κοιμόμαστε και βλέπουμε τα πιο όμορφα γκολ. Εμείς, εν τέλει, που πάντα ανυπόμονοι αναζητάμε τον επόμενο αγώνα. Ποδοσφαιρικό ή μη.

- Σε κείμενα σας διαβάσαμε δύο φράσεις που μας έκαναν και χαμογελάσαμε ακριβώς την στιγμή της ανάγνωσης, η πρώτη ήταν πως θέλετε να κάνετε το ποδόσφαιρο “μια Κυριακάτικη γιορτή” και ότι “το ποδόσφαιρο θα ήταν πολύ ομορφότερο αν απλά απολαμβάναμε το παιχνίδι”. Σε τι επίπεδο πιστεύετε πως έχει καταφέρει η ακαδημία σας τις προαναφερθείσες φράσεις; Ποιο το περιθώριο εξέλιξης;

Ο βασικός στόχος της ακαδημίας είναι η διασκέδαση μέσω του παιχνιδιού όλων εξίσου των
παιδιών και με τον γνώμονα αυτό προσπαθούμε να πραγματοποιούμε τις προπονήσεις μας. Χρόνο με τον χρόνο παρατηρούμε ότι ανταλλάσσοντας εμπειρίες με τα παιδιά, διαπιστώνουμε καλύτερα τι είναι αυτό που απολαμβάνουν ως προς το παιχνίδι. Θεωρούμε ότι αυτό συμβαίνει σε ικανοποιητικό βαθμό και θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε προς αυτή την κατεύθυνση.


Επειδή ο αθλητισμός αποτελεί σημαντική ενασχόληση για κάθε άτομο ξεχωριστά,σε αυτά τα χρόνια λειτουργίας της ομάδας αλλά και της ακαδημίας, τι αλλαγές έχετε δει στον ίδιο σας τον εαυτό αλλά και στα παιδιά που προπονείτε (ειδικά και στους πρόσφυγες/μετανάστες, δεδομένης της δυσκολίας να εγκατασταθούν πλήρως στον τόπο μας);

Ο αθλητισμός αποτελεί ένα σημαντικό πεδίο κοινωνικοποίησης. Κάθε παιδί με την χωρίς διακρίσεις, ισότιμη συμμετοχή του στην ομάδα μαθαίνει να λειτουργεί μέσα στο σύνολο, κάτι που έχει θετικό αντίκτυπο στην εν γένει συμπεριφορά του. Όσον αφορά τα προσφυγόπουλα, τους δίνεται η ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με τα υπόλοιπα παιδιά, χωρίς τους περιορισμούς που συχνά συναντούν στην κοινωνία. Γενικότερα, το παιχνίδι δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά να λειτουργήσουν αυθόρμητα και να είναι ο εαυτός τους.

Όσοι και όσες ασχολούμαστε με την ακαδημία συμμετέχουμε σε μια αμφίδρομη διαδικασία ανταλλαγής εμπειριών, συμπεριφορών και βιωμάτων με τα παιδιά, από την οποία συνεχώς μαθαίνουμε προσπαθώντας να εξελιχθούμε. Παράλληλα, βλέποντας το παιχνίδι μέσα από τα μάτια των παιδιών, παρατηρούμε πράγματα που μπορούμε να αλλάξουμε και στη λειτουργία της «μεγάλης» ομάδας του Αδέσποτου, αλλά και γενικότερα στις ζωές μας τόσο σχετικά με τη συμπεριφορά και τη δόμηση των μεταξύ μας σχέσεων, όσο και με την απόλαυση του παιχνιδιού.


Ο αθλητισμός που οραματίζεστε δεν έχει χορηγούς, παράγοντες, αμοιβές. Επίσης, δεν υπάρχει χώρος για φασιστικές, ρατσιστικές, σεξιστικές και γενικά συμπεριφορές οι οποίες προκύπτουν από τον μη σεβασμό της διαφορετικότητας του καθενός ( κάθε είδους διαφορετικότητας ). Είναι ουσιαστικά ο αθλητισμός της γειτονιάς, έτσι όπως τον γνωρίσαμε παιδιά; Ένα παιχνίδι δηλαδή;

Όπως αναφέρουμε και στο ιδρυτικό μας κείμενο με την ενασχόληση μας με τον Αδέσποτο επιθυμούμε να δημιουργήσουμε την ίδια αίσθηση που είχαμε ως παιδιά, αυτή του παιχνιδιού στις αλάνες και στις πλατείες. Το παιχνίδι στην γειτονιά, πράγματι διακατέχεται από πολλά από τα χαρακτηριστικά που θα θέλαμε να υπάρχουν στον αθλητισμό. Δεν υπάρχουν παράγοντες, μάνατζερς, ούτε φυσικά οικονομικές συναλλαγές και συμφέροντα. Κάθε άτομο είναι – φαινομενικά τουλάχιστον – ελεύθερο να παίξει και να διασκεδάσει.

Ωστόσο, ακόμα και εδώ, δεν ήταν λίγες οι φορές, που εμφανίζονταν συμπεριφορές άσχημες, κατάλοιπα της κοινωνίας. Καταστάσεις όπως αποκλεισμός ατόμων λόγω σωματικής διάπλασης, φύλου, χρώματος ή εκδίωξη μικρότερων παιδιών για να παίξουν «οι μεγάλοι» και γενικότερα συμπεριφορές επιβολής του «ισχυρού» στον «ανίσχυρο». Τα όσα όμορφα ζούσαμε παίζοντας στις γειτονιές, τα θυμόμαστε και τα αναπολούμε. Τα άσχημα αγωνιζόμαστε προκειμένου αρχικά να τα αντιληφθούμε, να καταλάβουμε τις αιτίες τους και στη συνέχεια να τα αποβάλλουμε από τον αθλητισμό και κατ’ επέκταση από τις ζωές μας.

Αν μπορούσατε να συνοψίσετε ολόκληρο το εγχείρημά σας σε ένα σύνθημα, ποιο θα ήταν αυτό;


Χωρίς προέδρους, ούτε και φράγκα
Χωρίς διοίκηση, ούτε και αρχηγό
Μόνο αστέρια, κόκκινα μαύρα
Και καύλα για Αδέσποτο




Δείτε επίσης :
1. Antifa League Athens : https://antifaleague.espivblogs.net/about/gr-poioi-eimaste/ και https://www.youtube.com/watch?v=1VfM9zP2TL0
2. Αδέσποτος Αθηνών
( Σελίδα ) : https://adespotosathinon.espivblogs.net/%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5/

* Οι εικόνες προέρχονται από το αρχείο της ομάδας

Θέμα - συνέντευξη : Γιάννης Τσεκούρας - Βάγγος Θεοδώρου

Σχόλια