Η Χριστίνα Τσαντήλα, είναι αθλήτρια του Brazilian Jiu-Jitsu. Ζει στη Λαμία, στην οποία παράλληλα με το BJJ σπουδάζει και φυσικοθεραπεία. Ξεκίνησε το Ζίου-Ζίτσου στα 16. Σήμερα, στα 21 της, έχει πάρει μέρος περίπου σε 30 τουρνουά, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, κερδίζοντας δεκάδες μετάλλια. Ελπίζει κάποια στιγμή να επιστρέψει στις προπονήσεις και τα τουρνουά.
- Πώς είναι να είσαι μια αθλήτρια Ζίου-Ζίτσου στην Ελλάδα, που το άθλημα δε χαίρει ακόμη μεγάλης αποδοχής;
- Όντως, το Ζίου-Ζίτσου είναι ένα σχετικά καινούριο άθλημα, οπότε δεν έχει τόσα πολλά άτομα. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να γίνεται ολοένα και πιο γνωστό, κι έτσι πλέον ασχολούνται με αυτό πολλοί, συγκριτικά πάντα με τα προηγούμενα χρόνια. Για παράδειγμα, στην αρχή, πριν ξεκινήσω ακόμη εγώ, δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου κοπέλες. Μπορεί σε μια κατηγορία ας πούμε να ήταν μόνο δύο. Σταδιακά όμως οι κοπέλες που ασχολούνται με το BJJ αυξάνονται και χαίρομαι πολύ γι' αυτό. Επιπλέον, το γεγονός πως το συγκεκριμένο άθλημα γίνεται ολοένα και πιο γνωστό φαίνεται και από τη σταδιακή αύξηση των σχετικών σχολών σε όλη την Ελλάδα.
- Αρχικά, εννοείται πως η οικογένειά μου ενθουσιάστηκε με αυτή τη κατάσταση. Από εκεί που είχε ξεκινήσει για χόμπι περισσότερο, το Ζίου-Ζίτσου έφτασε να είναι κάτι που μου έφερε ακόμη και χρήματα ορισμένες φορές, όταν δηλαδή έπαιξα σε επαγγελματικούς αγώνες. Πλέον έχουν αποδεχθεί την καθημερινότητά μου, τις προπονήσεις, τα ταξίδια και με έχουν στηρίξει σε όλη τη διαδρομή. Το ίδιο συμβαίνει και με τους φίλους μου. Δεν μπορώ να πω ότι έχει υπάρξει τεράστια αλλαγή. Ξέρουν ότι είμαι μια αθλήτρια που έχω καταφέρει κάποια πράγματα, αλλά ουσιαστικά η σχέση μας είναι ίδια. Μεγάλη διαφορά όμως υπάρχει στον τρόπο που με αντιμετωπίζουν οι γνωστοί. Ας πούμε, με πολλούς ανθρώπους πριν κάποια χρόνια μπορεί να λέγαμε απλά ένα "γεια", ενώ μετά τα μετάλλια, μαθαίνοντας και ακούγοντας για μένα, αρκετοί από αυτούς/αυτές ξεκίνησαν Ζίου-Ζίτσου επειδή βρισκόμουν κι εγώ στη σχολή. Η διαφορά δηλαδή δεν εντοπίζεται στα κοντινά μου άτομα.
- Υπάρχει κάτι που σου δίδαξε το Ζίου Ζίτσου, που πιστεύεις ότι δε θα σου το δίδασκε κάποιο άλλο άθλημα;
- Αρχικά, πέρα από το πρακτικό-σωματικό κομμάτι, έμαθα να σέβομαι τους άλλους και να λειτουργώ ομαδικά. Μπορεί στα τουρνουά να παλεύεις μόνη σου, όμως στη προπόνηση είναι αναγκαίος ο/η συναθλητής/τρια, προκειμένου να μάθεις διάφορες τεχνικές και να εξασκηθείς. Με αυτό τον τρόπο, κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι να βοηθάς τον/την άλλο/άλλη. Ουσιαστικά, όσο εσύ έχεις ανάγκη κάποιον/α για βοήθεια, άλλο τόσο σε χρειάζεται και αυτός/αυτή. Τέλος, μέσα στη σχολή αναπτύσσονται και ισχυρές σχέσεις.
- Υπάρχουν κάποιες πτυχές της ζωής σου, τις οποίες επηρέασε η ενασχόληση με το Ζίου-Ζίτσου, εκτός από το αθλητικό κομμάτι;
Έχω δει μεγάλες διαφορές. Όταν ξεκίνησα, στα 16 μου, ήμουν σε μια ηλικία που δεν είχα δει τίποτα σημαντικό, εκτός από τη Λαμία και τις διακοπές με τους γονείς μου. Με το Ζίου-Ζίτσου έκανα τα πρώτα μου ταξίδια, γνώρισα άλλους πολιτισμούς, ήρθα σε επαφή με άλλα ήθη και έθιμα. Έχω γνωρίσει και άλλους ανθρώπους, έχω κάνει παρέες από άλλες χώρες, και με αυτόν τον τρόπο ήρθα σε επαφή με διαφορετικούς τρόπους συμπεριφοράς. Χωρίς το Ζίου-Ζίτσου δεν θα είχα αυτή την ευκαιρία να ταξιδέψω σε τόσες χώρες και να γνωρίσω ανθρώπους διαφορετικούς. Ίσως να το έκανα σε μεγαλύτερη ηλικία.
- Πώς θα περιέγραφες το Ζίου-Ζίτσου, σε κάποιον που δεν ξέρει τίποτα για αυτό;
Το Ζίου-Ζίτσου είναι μια πολεμική τέχνη, η οποία ξεκινάει από όρθια θέση και καταλήγει στο έδαφος. Στο έδαφος υπάρχουν διάφορες λαβές, όπως οι πνιγμοί. Πηγαίνεις ουσιαστικά αντίθετα στην εμβιομηχανική των αρθρώσεων, έτσι ώστε να πάρεις κάποια υποταγή, καθώς αυτός είναι και ο στόχος. Μπορούμε να πούμε πως το Ζίου-Ζίτσου φτιάχτηκε έτσι ώστε ένας μικρόσωμος να μπορεί να “υποτάξει” έναν μεγαλόσωμο. Αυτή είναι η λογική του. Με τη τεχνική δηλαδή, μπορώ εγώ, ως γυναίκα, να αντιμετωπίσω έναν άνδρα, ακόμη κι αν είναι πιο σωματώδης από εμένα.
- Τι θα συμβούλευες μια κοπέλα νεαρής ηλικίας, η οποία επιθυμεί να ξεκινήσει το Ζίου Ζίτσου;
- Προφανώς και θα τη συμβούλευα να ξεκινήσει δίχως δεύτερη σκέψη. Το Brazilian jiu-jitsu έχει πολλαπλά οφέλη, όπως άλλωστε έχει γενικά ο αθλητισμός. Αρχικά, θα δουλέψει πολύ με το σώμα της, πράγμα εξαιρετικά σημαντικό. Στην ουσία, αν ασχοληθεί για χρόνια με αυτό, θα μπει σε ένα καινούριο υγιή τρόπο ζωής. Πέρα από όλα αυτά, ειδικά μια γυναίκα, μπορεί να την βοηθήσει πάρα πολύ σε συγκεκριμένες συνθήκες. Για παράδειγμα, σε μια ενδεχόμενη επίθεση. Μέσα από τη συγκεκριμένη πολεμική τέχνη μαθαίνεις να αντιμετωπίζεις πολλές δύσκολες καταστάσεις, όπως αυτή που ανέφερα πιο πάνω. Αν δηλαδή μια κοπέλα μάθει από μικρή πνιγμούς αλλά και διάφορες άλλες τεχνικές, πώς δηλαδή να παίρνει το πάνω χέρι, ενδέχεται αυτό να αποδειχθεί σωτήριο στη συνέχεια.
- Μπορεί κάποιος/κάποια να φτάσει τόσο ψηλά όσο εσύ, συνδυάζοντας όμως το BJJ και με άλλα πράγματα; Ή απαιτεί απόλυτη αφοσίωση;
- Όπως είναι λογικό, έχει επηρεάσει αρκετά τη ζωή και την καθημερινότητά μου. Πρέπει για παράδειγμα εγώ να δουλεύω κάποιες τεχνικές, να προπονούμαι δηλαδή με ένα άτομο ακόμη, έναν συναθλητή, ώστε να δοκιμάζω τις τεχνικές και φυσικά να παλεύω μαζί του. Φυσικά αυτά δεν μπορούν να συμβούν τώρα. Ζητήματα όπως το cardio, η γρηγοράδα στις κινήσεις αλλά και ο συνδυασμός κινήσεων είναι σημαντικότατα, και προφανώς με έχει πάει πίσω όλη αυτή η κατάσταση. Παρ’ όλα αυτά, μπορεί κάποιος να δουλέψει με αερόβιο πρόγραμμα ή με άλλες ασκήσεις, οι οποίες είναι εφικτές να γίνουν στο σπίτι ως ένα βαθμό και δίχως συναθλητή ώστε να διατηρείται στην πρέπουσα και κατάλληλη φυσική κατάσταση. Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τη διατροφή μας.
Θέμα - συνέντευξη : Γιάννης Τσεκούρας - Βάγγος Θεοδώρου
- Πώς είναι να είσαι μια αθλήτρια Ζίου-Ζίτσου στην Ελλάδα, που το άθλημα δε χαίρει ακόμη μεγάλης αποδοχής;
- Όντως, το Ζίου-Ζίτσου είναι ένα σχετικά καινούριο άθλημα, οπότε δεν έχει τόσα πολλά άτομα. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να γίνεται ολοένα και πιο γνωστό, κι έτσι πλέον ασχολούνται με αυτό πολλοί, συγκριτικά πάντα με τα προηγούμενα χρόνια. Για παράδειγμα, στην αρχή, πριν ξεκινήσω ακόμη εγώ, δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου κοπέλες. Μπορεί σε μια κατηγορία ας πούμε να ήταν μόνο δύο. Σταδιακά όμως οι κοπέλες που ασχολούνται με το BJJ αυξάνονται και χαίρομαι πολύ γι' αυτό. Επιπλέον, το γεγονός πως το συγκεκριμένο άθλημα γίνεται ολοένα και πιο γνωστό φαίνεται και από τη σταδιακή αύξηση των σχετικών σχολών σε όλη την Ελλάδα.
"Κάθε βήμα που έκανα ήταν μια σωστή επιλογή. Δεν θα άλλαζα τίποτα"
- Παρατήρησες κάποια διαφοροποίηση ως προς την συμπεριφορά του κοινωνικού περίγυρού σου απέναντι σε εσένα, πριν τα επιτεύγματα σου σε διάφορα τουρνουά και έπειτα από τα συγκεκριμένα επιτεύγματα; Δηλαδή, από εκεί που ήσουν μια “αθλήτρια του Ζίου Ζίτσου”, έγινες “η πρωταθλήτρια”.
- Αρχικά, εννοείται πως η οικογένειά μου ενθουσιάστηκε με αυτή τη κατάσταση. Από εκεί που είχε ξεκινήσει για χόμπι περισσότερο, το Ζίου-Ζίτσου έφτασε να είναι κάτι που μου έφερε ακόμη και χρήματα ορισμένες φορές, όταν δηλαδή έπαιξα σε επαγγελματικούς αγώνες. Πλέον έχουν αποδεχθεί την καθημερινότητά μου, τις προπονήσεις, τα ταξίδια και με έχουν στηρίξει σε όλη τη διαδρομή. Το ίδιο συμβαίνει και με τους φίλους μου. Δεν μπορώ να πω ότι έχει υπάρξει τεράστια αλλαγή. Ξέρουν ότι είμαι μια αθλήτρια που έχω καταφέρει κάποια πράγματα, αλλά ουσιαστικά η σχέση μας είναι ίδια. Μεγάλη διαφορά όμως υπάρχει στον τρόπο που με αντιμετωπίζουν οι γνωστοί. Ας πούμε, με πολλούς ανθρώπους πριν κάποια χρόνια μπορεί να λέγαμε απλά ένα "γεια", ενώ μετά τα μετάλλια, μαθαίνοντας και ακούγοντας για μένα, αρκετοί από αυτούς/αυτές ξεκίνησαν Ζίου-Ζίτσου επειδή βρισκόμουν κι εγώ στη σχολή. Η διαφορά δηλαδή δεν εντοπίζεται στα κοντινά μου άτομα.
- Υπάρχει κάτι που σου δίδαξε το Ζίου Ζίτσου, που πιστεύεις ότι δε θα σου το δίδασκε κάποιο άλλο άθλημα;
- Αρχικά, πέρα από το πρακτικό-σωματικό κομμάτι, έμαθα να σέβομαι τους άλλους και να λειτουργώ ομαδικά. Μπορεί στα τουρνουά να παλεύεις μόνη σου, όμως στη προπόνηση είναι αναγκαίος ο/η συναθλητής/τρια, προκειμένου να μάθεις διάφορες τεχνικές και να εξασκηθείς. Με αυτό τον τρόπο, κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι να βοηθάς τον/την άλλο/άλλη. Ουσιαστικά, όσο εσύ έχεις ανάγκη κάποιον/α για βοήθεια, άλλο τόσο σε χρειάζεται και αυτός/αυτή. Τέλος, μέσα στη σχολή αναπτύσσονται και ισχυρές σχέσεις.
- Υπάρχουν κάποιες πτυχές της ζωής σου, τις οποίες επηρέασε η ενασχόληση με το Ζίου-Ζίτσου, εκτός από το αθλητικό κομμάτι;
- Πώς θα περιέγραφες το Ζίου-Ζίτσου, σε κάποιον που δεν ξέρει τίποτα για αυτό;
- Τι θα συμβούλευες μια κοπέλα νεαρής ηλικίας, η οποία επιθυμεί να ξεκινήσει το Ζίου Ζίτσου;
- Προφανώς και θα τη συμβούλευα να ξεκινήσει δίχως δεύτερη σκέψη. Το Brazilian jiu-jitsu έχει πολλαπλά οφέλη, όπως άλλωστε έχει γενικά ο αθλητισμός. Αρχικά, θα δουλέψει πολύ με το σώμα της, πράγμα εξαιρετικά σημαντικό. Στην ουσία, αν ασχοληθεί για χρόνια με αυτό, θα μπει σε ένα καινούριο υγιή τρόπο ζωής. Πέρα από όλα αυτά, ειδικά μια γυναίκα, μπορεί να την βοηθήσει πάρα πολύ σε συγκεκριμένες συνθήκες. Για παράδειγμα, σε μια ενδεχόμενη επίθεση. Μέσα από τη συγκεκριμένη πολεμική τέχνη μαθαίνεις να αντιμετωπίζεις πολλές δύσκολες καταστάσεις, όπως αυτή που ανέφερα πιο πάνω. Αν δηλαδή μια κοπέλα μάθει από μικρή πνιγμούς αλλά και διάφορες άλλες τεχνικές, πώς δηλαδή να παίρνει το πάνω χέρι, ενδέχεται αυτό να αποδειχθεί σωτήριο στη συνέχεια.
- Να το πάρουμε από την αρχή, από τις ζώνες δηλαδή. Οι ζώνες πάνε ως εξής : άσπρη, μπλε, μωβ, καφέ και μαύρη. Μέχρι τη μωβ, αν είσαι τυπικός/η σε προπονήσεις και διατροφή μπορείς να τα συνδυάσεις όλα. Τόσο με το σχολείο, όσο και με πανελλήνιες. Όταν όμως αποφασίσεις να προχωρήσεις και οι βλέψεις σου πλέον είναι να πάρεις για παράδειγμα το παγκόσμιο, στις καφέ ή στις μαύρες ζώνες, χρειάζεται αφοσίωση. Θέλεις αρκετά πράγματα , όπως το να ρυθμίσεις το βάρος σου για να σε στηρίξει. Ακόμη, χρειάζεσαι και πολύ καλή τεχνική. Από εκεί και πέρα υπάρχουν πολλοί ακόμη παράγοντες που είναι σημαντικότατοι για το συγκεκριμένο επίπεδο.
- Η πανδημία διέκοψε τις προπονήσεις και γενικά τα τουρνουά, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον. Με ποιους τρόπους σε επηρεάζει εσένα αυτή η κατάσταση;
Θέμα - συνέντευξη : Γιάννης Τσεκούρας - Βάγγος Θεοδώρου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου