Υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι οι οποίοι δεν πιστεύουν στους συμβολισμούς. Θεωρούν δηλαδή πως ένα γεγονός είναι απλά αυτό που είναι. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Άλλοι πάλι θεωρούν πως πολλές φορές τα γεγονότα έχουν κι ένα συμβολικό χαρακτήρα. Δηλαδή, δεν είναι μόνο έτσι όπως φαίνονται, αλλά συχνά σημαίνουν πολλά περισσότερα. Τείνω προς τη δεύτερη κατηγορία.
Ας δώσουμε ένα παράδειγμα. Η εικόνα της σχεδόν χαμογελαστής Μάγδας Φύσσα ως επικεφαλής σε μια αντιφασιστική πορεία δεν γίνεται να γίνει αντιληπτή απλά ως μια φωτογραφία που απεικονίζει ένα στιγμιότυπο της πορείας. Είναι πολλά περισσότερα. Τόσα πολλά, που νομίζω δεν χωρούν ούτε σε ένα εκατομμύριο λέξεις.
Κάπως έτσι μπορεί να εξηγηθεί και το περιστατικό με τον ειδικό φρουρό στην ΑΣΟΕΕ. Από τότε που έγινε γνωστό, έχουν διαδοθεί διάφορα σενάρια. Η αστυνομία υποστηρίζει πως βρισκόταν σε άμυνα, καθώς του επιτέθηκαν περίπου 30 άτομα, όπως αναφέρεται. Μια άλλη εκδοχή υποστηρίζει πως τα πράγματα έγιναν διαφορετικά, σύμφωνα με φοιτήτρια που ήταν παρούσα (δείτε εδώ). Από τις φωτογραφίες που έχουν διαρρεύσει, που πλέον είναι αρκετές, ο ειδικός φρουρός δεν φαίνεται να έχει πάνω του σημάδια επίθεσης. Κυκλοφορεί και ένα βίντεο από την πρώτη γραμμή του γεγονότος (δείτε εδώ).
Όπως αναφέρει η Εφημερίδα των Συντακτών, ο ειδικός φρουρός ανήκει στους 1500 νεοπροσληφθέντες. Την ευθύνη για αυτούς την έχει η Κυβέρνηση, καθώς πρόκειται για άτομα τα οποία με μόλις λίγους μήνες εκπαίδευση βγαίνουν στους δρόμους οπλισμένοι. Θεωρείται πως είναι προετοιμασμένοι για παράδειγμα να αντιμετωπίσουν δύσκολες καταστάσεις με ψυχραιμία.
Η γενικότερη κατάσταση με την ΑΣΟΕΕ, για να έρθουμε ξανά στο κεφάλαιο του συμβολισμού, σχετίζεται άμεσα με το πανεπιστημιακό άσυλο. Το "άσυλο ανομίας", το οποίο υπήρξε ένα από τα στηρίγματα της προεκλογικής στρατηγικής της Νέας Δημοκρατίας, η κατάργηση του οποίου ήταν μονόδρομος, όπως πολλοί υποστήριζαν.
Η ιστορία με την ΑΣΟΕΕ κρατά εδώ και κάποιους μήνες. Είχαμε εισβολή των ΜΑΤ στις 11 Νοεμβρίου, την ώρα που χώροι του πανεπιστημίου τελούσαν υπό κατάληψη. Είχε προηγηθεί μια μέρα πριν έφοδος στους συγκεκριμένους χώρους, στους οποίους βρέθηκαν μπουκάλια, κράνη, κοντάρια και κάποια ακόμη αντικείμενα. Για τη συγκεκριμένη επιχείρηση βέβαια, είδαμε την Υφυπουργό Εργασίας να συγκρίνει τα ευρήματα με τα όπλα του Συριακού στρατού. Ο χαρακτηρισμός "άστοχη" φαντάζει λίγος. Αξίζει να σημειώσουμε πως δύο φοιτητές είχαν συλληφθεί τότε. Τελικά, χθες κρίθηκαν ομόφωνα αθώοι. Σήμερα είχαμε ξανά επεισόδια.
Τα γεγονότα έχουν παρουσιαστεί από δεκάδες μέσα κι έχουν σχολιαστεί. Το ζήτημα είναι να αντιληφθούμε τη σημασία τους. Από τότε που καταργήθηκε το άσυλο λοιπόν, οι εικόνες των χώρων των πανεπιστημίων περιλαμβάνουν αστυνομικούς, ΜΑΤ, χημικά, βία και πρόσφατα έναν άνθρωπο με πιστόλι. Τίποτα από αυτά δεν είναι τυχαίο. Στον δημόσιο διάλογο, η Κυβέρνηση κατάφερε να εμφυσήσει σε πολλούς την αντίληψη πως η καταστολή αποτελεί μονόδρομο.
Μοιάζει σαν το δίπτυχο «νόμος και τάξη» να έχει μετατραπεί σε μοναδικό τρόπο πολιτικής διακυβέρνησης της χώρας. Αυτό φυσικά προκύπτει από την ανάδειξη της «ανομίας» σε κύριο πρόβλημα προηγουμένως. Η λογική σε αυτό είναι η εξής : δημιουργούμε την εντύπωση πως δεν υπάρχει τάξη, προκαλούμε ανασφάλεια και στη συνέχεια ερχόμαστε να επιβάλλουμε αυτό που θεωρούμε κανονικό. Δεν πειράζει που υπάρχουν ελλείψεις στα νοσοκομεία, με αποτέλεσμα πολλές μονάδες να κλείνουν και να ακυρώνονται για παράδειγμα χημειοθεραπείες. Αρκεί να αντιμετωπίσουμε τους «μπαχαλάκηδες».
Τα περιστατικά αυθαιρεσίας από τους αστυνομικούς είναι πάρα πολλά. Κάποια από αυτά δεν τα αρνείται ούτε η ίδια η αστυνομία, ενώ έχει συσταθεί και επιτροπή για την παρακολούθησή τους. Η θέαση όμως όπλων μέσα στα πανεπιστήμια θυμίζει άλλες εποχές. Ειδικότερα, θυμίζει μια πολύ συγκεκριμένη, σχετικά πρόσφατη, υποστηρικτές της οποίας υπήρξαν άνθρωποι που σήμερα βρίσκονται στη Κυβέρνηση. Συνεπώς, δεν πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση η ολοένα και αυξανόμενη παρουσία αστυνομικών στους δημόσιους χώρους. Πρόκειται για μια οργανωμένη στρατηγική.
Τα γεγονότα έχουν παρουσιαστεί από δεκάδες μέσα κι έχουν σχολιαστεί. Το ζήτημα είναι να αντιληφθούμε τη σημασία τους. Από τότε που καταργήθηκε το άσυλο λοιπόν, οι εικόνες των χώρων των πανεπιστημίων περιλαμβάνουν αστυνομικούς, ΜΑΤ, χημικά, βία και πρόσφατα έναν άνθρωπο με πιστόλι. Τίποτα από αυτά δεν είναι τυχαίο. Στον δημόσιο διάλογο, η Κυβέρνηση κατάφερε να εμφυσήσει σε πολλούς την αντίληψη πως η καταστολή αποτελεί μονόδρομο.
Μοιάζει σαν το δίπτυχο «νόμος και τάξη» να έχει μετατραπεί σε μοναδικό τρόπο πολιτικής διακυβέρνησης της χώρας. Αυτό φυσικά προκύπτει από την ανάδειξη της «ανομίας» σε κύριο πρόβλημα προηγουμένως. Η λογική σε αυτό είναι η εξής : δημιουργούμε την εντύπωση πως δεν υπάρχει τάξη, προκαλούμε ανασφάλεια και στη συνέχεια ερχόμαστε να επιβάλλουμε αυτό που θεωρούμε κανονικό. Δεν πειράζει που υπάρχουν ελλείψεις στα νοσοκομεία, με αποτέλεσμα πολλές μονάδες να κλείνουν και να ακυρώνονται για παράδειγμα χημειοθεραπείες. Αρκεί να αντιμετωπίσουμε τους «μπαχαλάκηδες».
Τα περιστατικά αυθαιρεσίας από τους αστυνομικούς είναι πάρα πολλά. Κάποια από αυτά δεν τα αρνείται ούτε η ίδια η αστυνομία, ενώ έχει συσταθεί και επιτροπή για την παρακολούθησή τους. Η θέαση όμως όπλων μέσα στα πανεπιστήμια θυμίζει άλλες εποχές. Ειδικότερα, θυμίζει μια πολύ συγκεκριμένη, σχετικά πρόσφατη, υποστηρικτές της οποίας υπήρξαν άνθρωποι που σήμερα βρίσκονται στη Κυβέρνηση. Συνεπώς, δεν πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση η ολοένα και αυξανόμενη παρουσία αστυνομικών στους δημόσιους χώρους. Πρόκειται για μια οργανωμένη στρατηγική.
 |
| Πηγή : Maria Lysenko - Unsplash |
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου