Η Nina Kozlovska, εργάζεται ως νοσηλεύτρια σε μια περιοχή έξω από το Κίεβο (Μπογιάρκα), η οποία έχει πληθυσμό λίγο πάνω από 30.000. Διαθέτει 25 χρόνια εμπειρία σε αυτή τη δουλειά, κι έτσι μια μέρα αποφάσισε να γράψει για αυτή, γνωρίζοντάς πολύ καλά τις συνθήκες.
Η δημοσίευση έγινε τον Νοέμβριο του 2019, φέρνοντας κοντά ένα μεγάλο μέρος των εργαζόμενων στον τομέα της υγείας, ενώ είχε ως αποτέλεσμα να διοργανωθεί μια διαμαρτυρία, περίπου ένα μήνα μετά. Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε περισσότερο από 20.000 φορές, ενώ οι ενδιαφερόμενοι, στέλνοντας αρχικά μηνύματα μεταξύ τους στο Facebook, κατάφεραν να δημιουργήσουν μια ομάδα, που απαριθμεί πάνω από 60.000 μέλη. Τώρα πια η Κυβέρνηση δεν μπορούσε να αγνοήσει τα αιτήματα. Ωστόσο, μέλη του υγειονομικού προσωπικού αντιμετώπιζαν την όλη κινητοποίηση με καψυποψία αρχικά, υπό την έννοια ότι “κάτι βρισκόταν από πίσω”.
Όταν πολλοί της λένε να παρατήσει την δουλειά και να ψάξει κάτι άλλο, κάτι με μεγαλύτερη αμοιβή, η ίδια αναφέρει πως “ανήκει σε αυτό”. Του χρόνου προβλέπεται πως οι δαπάνες για την υγεία θα μειωθούν, ωστόσο η ίδια δεν θέλει να εγκαταλείψει.
Στην αρχή, το ιατρικό προσωπικό χειροκροτήθηκε, όσο υποκριτικό κι αν φαινόταν τότε. Όταν τα αιτήματα, όπως η ουσιαστική ενίσχυση των νοσοκομείων και η μονιμοποίηση του έκτακτου προσωπικού, αλλά και οι διαμαρτυρίες εντατικοποιήθηκαν, τότε είδαμε τα ΜΑΤ να χτυπούν τους διαδηλωτές, όπως είχε καταγγείλει και ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ. Τελικά, ο Βασίλης Κικίλιας δήλωνε τις προάλλες πως η πολιτεία τους έχει επιβραβεύσει “συναισθηματικά και κοινωνικά”.
Κλείνοντας, να θυμηθούμε πως, σύμφωνα με έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Οικονομίας και ανάπτυξης το 2017, οι δαπάνες για την υγεία ανά άτομο μειώθηκαν από το 2009, όπου ανέρχονταν σε 2.287 ευρώ, φτάνοντας το 2015 τα 1650, σχεδόν δηλαδή 30% μείωση, που τοποθετεί την Ελλάδα κάτω από τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο. Επίσης, όπως σημειώνεται σε άλλο σημείο, μπορεί η κρίση να χειροτέρεψε την κατάσταση, ωστόσο ιστορικά οι δημόσιες δαπάνες για την υγεία στην Ελλάδα ποτέ δεν ξεπερνούσαν τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Αφού έφτασε σπίτι ένα βράδυ μετά την δουλειά, αποφάσισε να δημοσιεύσει στο Facebook οτιδήποτε σκεφτόταν. Τις συνθήκες, τους μισθούς, τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουν άνθρωποι σαν και αυτή και πολλά άλλα. Μέσα σε ένα 24ωρο, με το hashtag #BeLikeNina, εργαζόμενοι/ες στον τομέα της υγείας από όλη την Ουκρανία κοινοποίησαν τη δημοσίευση. Πολλοί/ες μίλησαν και για τη δική τους ιστορία, με αφορμή την κίνηση της Nina, αναφέροντας τις υπερωρίες και το καθεστώς ανεπαρκούς αμοιβής.
Η δημοσίευση έγινε τον Νοέμβριο του 2019, φέρνοντας κοντά ένα μεγάλο μέρος των εργαζόμενων στον τομέα της υγείας, ενώ είχε ως αποτέλεσμα να διοργανωθεί μια διαμαρτυρία, περίπου ένα μήνα μετά. Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε περισσότερο από 20.000 φορές, ενώ οι ενδιαφερόμενοι, στέλνοντας αρχικά μηνύματα μεταξύ τους στο Facebook, κατάφεραν να δημιουργήσουν μια ομάδα, που απαριθμεί πάνω από 60.000 μέλη. Τώρα πια η Κυβέρνηση δεν μπορούσε να αγνοήσει τα αιτήματα. Ωστόσο, μέλη του υγειονομικού προσωπικού αντιμετώπιζαν την όλη κινητοποίηση με καψυποψία αρχικά, υπό την έννοια ότι “κάτι βρισκόταν από πίσω”.
Σε συνέντευξή της στο Open Democracy, η Nina Kozlovska περιγράφει λεπτομερώς την κατάσταση για ανθρώπους σε παρόμοια θέση με εκείνη (η πλήρης συνέντευξη εδώ).
Έχοντας σχεδόν 3 δεκαετίες εμπειρία, ο μισθός της είναι περίπου 4.000 γρίβνα, δηλαδή γύρω στα 120 ευρώ. Με κάποιες επιπλέον αμοιβές, μπορεί να φθάσει περίπου τα 5.000 γρίβνα, δηλαδή μια αύξηση της τάξης των 30 ευρώ. Ωστόσο, το σπίτι που μένει με τον γιό της, τον οποίο μεγαλώνει μόνη, στοιχίζει 5.000 γρίβνα, όσο δηλαδή ο μισθός της. Όπως τονίζει, αν δεν τη βοηθούσαν οι γονείς της με κάποια ψώνια, θα ήταν αδύνατο να τα βγάλει πέρα.
Όπως υποστηρίζει, οι τιμές του φαγητού και των υπηρεσιών ήταν χαμηλές, οπότε και με χαμηλό μισθό μπορούσε κάποιες να τα βγάλει πέρα, με δυσκολία φυσικά. Εξαιτίας του πληθωρισμού όμως, οι τιμές ανέβηκαν, αλλά οι μισθοί παρέμειναν ίδιοι. Στο τμήμα της, η έλλειψη νοσηλευτών ήταν κάτι σύνηθες, οπότε έπρεπε να δουλέψει πιο σκληρά. Πολλοί/ες εγκατέλειψαν, καθώς είδαν τη δουλειά να αυξάνεται, αλλά τις αμοιβές να μην ακολουθούν παρόμοια πορεία. Το ύψος της αμοιβής του υγειονομικού προσωπικού είναι “ντροπή”, όπως αναφέρει.
Η μεγάλη απήχηση της δημοσίευσης που έκανε, φανέρωσε πως πολλοί ακόμη άνθρωποι ένιωθαν έτσι. Έπειτα από μια διαμαρτυρία, και αφού έκαναν αισθητή την παρουσία τους, στέλεχος της Κυβέρνησης τους διαβεβαίωσε πως οι μισθοί θα αυξηθούν. Ωστόσο, η αύξηση ανήλθε σε 500 γρίβνα, κάτι λιγότερο από 15 ευρώ. Ακολούθησε και μια δεύτερη διαμαρτυρία, λίγο μεγαλύτερη, τον Φεβρουάριο του 2020, η οποία σχετιζόταν με την αναδιαμόρφωση του τομέα του συστήματος υγείας. Όπως επισημαίνει η Nina, είχε σχεδιαστεί ο περιορισμός του αριθμού των νοσοκομείων.
Για κάποιον που μένει έξω από την πόλη, τα νοσοκομεία είναι δύσκολα προσβάσιμα, ενώ υπάρχουν προβλήματα σχετικά με την μεταφορά επειγόντων περιστατικών. Για μια χώρα που το 2019, το ποσοστό αστικοποίησης, σύμφωνα με το Statista, ανήλθε σε 70%, είναι προφανές πως δημιουργείται μια προβληματική κατάσταση.
Η μεγάλη απήχηση της δημοσίευσης που έκανε, φανέρωσε πως πολλοί ακόμη άνθρωποι ένιωθαν έτσι. Έπειτα από μια διαμαρτυρία, και αφού έκαναν αισθητή την παρουσία τους, στέλεχος της Κυβέρνησης τους διαβεβαίωσε πως οι μισθοί θα αυξηθούν. Ωστόσο, η αύξηση ανήλθε σε 500 γρίβνα, κάτι λιγότερο από 15 ευρώ. Ακολούθησε και μια δεύτερη διαμαρτυρία, λίγο μεγαλύτερη, τον Φεβρουάριο του 2020, η οποία σχετιζόταν με την αναδιαμόρφωση του τομέα του συστήματος υγείας. Όπως επισημαίνει η Nina, είχε σχεδιαστεί ο περιορισμός του αριθμού των νοσοκομείων.
Για κάποιον που μένει έξω από την πόλη, τα νοσοκομεία είναι δύσκολα προσβάσιμα, ενώ υπάρχουν προβλήματα σχετικά με την μεταφορά επειγόντων περιστατικών. Για μια χώρα που το 2019, το ποσοστό αστικοποίησης, σύμφωνα με το Statista, ανήλθε σε 70%, είναι προφανές πως δημιουργείται μια προβληματική κατάσταση.
Επιπλέον, ήρθε η ίδια αντιμέτωπη με την έλλειψη μασκών, όταν της είπαν πως έπρεπε να πληρώσει από την τσέπη της για να αγοράσει. Αν ακόμη νοσήσει κάποιο μέλος του ιατρικού προσωπικού, τότε έχουν αναφερθεί περιστατικά όπου το νοσοκομείο πιέζει τον νοσούντα να υποστηρίξει πως κόλλησε εκτός του νοσοκομείου, για να γλιτώσει κάποια χρήματα.
Όσον αφορά τις συνδικαλιστικές ενώσεις, η ίδια αναφέρει πως οι εργαζόμενοι δεν γνωρίζουν καν από ποιους αποτελείται, ούτε έχουν συναντήσεις μαζί τους. Μάλιστα, η Nina Kozlovska είχε απειληθεί με απόλυση, όταν αρνήθηκε να γίνει μέλος της ένωσης. Στη πραγματικότητα δηλαδή, στα περισσότερα νοσοκομεία της χώρας, οι συγκεκριμένες ενώσεις δεν παλεύουν για τα δικαιώματα των εργαζομένων, σύμφωνα με την ίδια. Γι’ αυτό, στόχος της είναι να δημιουργηθεί μια εθνική ανεξάρτητη ένωση.
Όταν πολλοί της λένε να παρατήσει την δουλειά και να ψάξει κάτι άλλο, κάτι με μεγαλύτερη αμοιβή, η ίδια αναφέρει πως “ανήκει σε αυτό”. Του χρόνου προβλέπεται πως οι δαπάνες για την υγεία θα μειωθούν, ωστόσο η ίδια δεν θέλει να εγκαταλείψει.
 |
| Πηγή : Graffiti Street |
Υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν, ανασφάλεια, περιορισμένες προοπτικές, κακό εργασιακό περιβάλλον, εργαζόμενοι να παλεύουν δίχως στήριξη. Μήπως όλα αυτά μας θυμίζουν κάτι; Αλήθεια, βρίσκεται πολύ μακριά η κατάσταση του υγειονομικού προσωπικού στη χώρα μας, συγκριτικά με αυτή που περιγράψαμε;
Στην αρχή, το ιατρικό προσωπικό χειροκροτήθηκε, όσο υποκριτικό κι αν φαινόταν τότε. Όταν τα αιτήματα, όπως η ουσιαστική ενίσχυση των νοσοκομείων και η μονιμοποίηση του έκτακτου προσωπικού, αλλά και οι διαμαρτυρίες εντατικοποιήθηκαν, τότε είδαμε τα ΜΑΤ να χτυπούν τους διαδηλωτές, όπως είχε καταγγείλει και ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ. Τελικά, ο Βασίλης Κικίλιας δήλωνε τις προάλλες πως η πολιτεία τους έχει επιβραβεύσει “συναισθηματικά και κοινωνικά”.
Κλείνοντας, να θυμηθούμε πως, σύμφωνα με έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Οικονομίας και ανάπτυξης το 2017, οι δαπάνες για την υγεία ανά άτομο μειώθηκαν από το 2009, όπου ανέρχονταν σε 2.287 ευρώ, φτάνοντας το 2015 τα 1650, σχεδόν δηλαδή 30% μείωση, που τοποθετεί την Ελλάδα κάτω από τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο. Επίσης, όπως σημειώνεται σε άλλο σημείο, μπορεί η κρίση να χειροτέρεψε την κατάσταση, ωστόσο ιστορικά οι δημόσιες δαπάνες για την υγεία στην Ελλάδα ποτέ δεν ξεπερνούσαν τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Γιάννης Τσεκούρας
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου