Στις αρχές του 2020, όταν η πανδημία εξαπλωνόταν ολοένα και περισσότερο, ήταν θέμα χρόνου να φθάσει και στην Ελλάδα. Ο ιός εμφανίστηκε επίσημα στη χώρα μας στις 26 Φεβρουαρίου. Έκτοτε, είδαμε να αλλάζει όλη η καθημερινότητα των πολιτών. Σχεδόν όλες οι δραστηριότητες τέθηκαν σε αναστολή, ενώ συγκεκριμένες θέσεις εργασίας, όπως οι υγειονομικοί, οι ντελιβεράδες και οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ και στα μαγαζιά που λειτουργούσαν με click-away, επωμίστηκαν ένα πολύ μεγάλο βάρος.
Όπως είναι λογικό, τα ΜΜΕ δεν θα μπορούσαν να μην επηρεαστούν. Κραδαίνοντας την εξαιρετικά σημαντική αποστολή, μεταξύ άλλων, της ενημέρωσης των πολιτών, αργά ή γρήγορα μετατράπηκαν σε μονοθεματικά. Ο κορονοϊός, αλλά και οποιαδήποτε παράμετρος σχετίζεται με αυτόν, όπως τα νέα μέτρα που προέκυπταν, οι επιπτώσεις του στην οικονομία, η καθημερινή ενημέρωση φυσικά, σχεδόν μονοπωλούσε τον χρόνο και τον χώρο των Μέσων Ενημέρωσης.
Υπήρξαν βέβαια κάποιες εξαιρέσεις, ορισμένες περίοδοι δηλαδή που αυτή η κατάσταση ανατράπηκε ως ένα βαθμό, όπως ήταν τα Ελληνοτουρκικά ή η φωτιά που ξέσπασε στη Μόρια, αλλά αργά ή γρήγορα η πανδημία επανερχόταν ως το κυρίαρχο θέμα συζήτησης.
Τον τελευταίο καιρό βέβαια, είδαμε αυτό να αλλάζει ως ένα βαθμό. Για παράδειγμα, το νέο εκπαιδευτικό νομοσχέδιο, προκάλεσε την έναρξη μιας σχετικά μεγάλης δημόσιας συζήτησης, ενώ συντροφεύθηκε και από αξιοσημείωτες κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα.
Ωστόσο, ειδικά τον τελευταίο μήνα, γινόμαστε μάρτυρες μιας εξαιρετικά ενδιαφέρουσας κατάστασης. Αναφέρομαι στο κίνημα του #MeToo, με αφετηρία την εξομολόγηση της Σοφίας Μπεκατώρου στα τέλη Ιανουαρίου. Για να καταλάβουμε την δυναμική του, αξίζει να συνειδητοποιήσουμε το εξής : σταδιακά καλύπτει ολοένα και περισσότερο χώρο στην καθημερινή ειδησεογραφία, ξεπερνώντας πολλές φορές το ενδιαφέρον του κοινού για την πανδημία.
Η παρέμβαση της Δικαιοσύνης σηματοδοτεί την αρχή μιας σειράς υποθέσεων που όπως προκύπτει θα ανοίξουν, ενώ σύμφωνα με όσα αναφέρουν δημοσιογράφοι, το επόμενο διάστημα θα έρθουν στο φως της δημοσιότητας κι άλλες αποκαλύψεις.
Ζητούμενο είναι άλλωστε να ξεσκεπαστούν άνθρωποι σε όλους τους εργασιακούς χώρους, οι οποίοι προβαίνουν σε τέτοιες πράξεις, όπως αυτές που κατήγγειλε η Σοφία Μπεκατώρου, δεκάδες ηθοποιοί, αλλά και συγκεκριμένα ο Νίκος Σ., μετά την αποκάλυψη του οποίου στο 20/20mag, ένα νεοσύστατο εγχείρημα, και στην δημοσιογράφο Ναταλί Χατζηαντωνίου, όπου φωτογράφιζε τον Δ. Λιγνάδη, ήρθε και η παραίτηση του τελευταίου.
Αυτό που υποστηρίζω είναι πως, μια απάντηση προς τους “καχύποπτους” σχετικά με όσα είδαν στο φως της δημοσιότητας, είναι ακριβώς το καθεστώς που επιχειρείται να δημιουργηθεί, σύμφωνα με το οποίο, από εδώ και στο εξής οι θύτες θα πληρώνουν, ενώ πράξεις που προσβάλλουν την αξιοπρέπεια ανθρώπων δεν θα γίνονται ανεκτές. Ποιος μπορεί να το κατακρίνει αυτό; Η μονοθεματικότητα λοιπόν στην ενημέρωση που είχε επιβληθεί λόγω του κορονοϊού, “έσπασε” τον τελευταίο μήνα από τη θέληση των θυμάτων.
Προφανώς, το να μονοπωλεί ένα θέμα την επικαιρότητα δεν είναι από μόνο του πάντα κάτι θετικό. Είναι όμως πολλές φορές αναγκαίο. Ρίχνεται έτσι άπλετο φως σε ένα ζήτημα, φέρνοντας την κοινωνία αντιμέτωπη με τον σκελετό που έκρυβε στην ντουλάπα.
Γιάννης Τσεκούρας
Όπως είναι λογικό, τα ΜΜΕ δεν θα μπορούσαν να μην επηρεαστούν. Κραδαίνοντας την εξαιρετικά σημαντική αποστολή, μεταξύ άλλων, της ενημέρωσης των πολιτών, αργά ή γρήγορα μετατράπηκαν σε μονοθεματικά. Ο κορονοϊός, αλλά και οποιαδήποτε παράμετρος σχετίζεται με αυτόν, όπως τα νέα μέτρα που προέκυπταν, οι επιπτώσεις του στην οικονομία, η καθημερινή ενημέρωση φυσικά, σχεδόν μονοπωλούσε τον χρόνο και τον χώρο των Μέσων Ενημέρωσης.
Υπήρξαν βέβαια κάποιες εξαιρέσεις, ορισμένες περίοδοι δηλαδή που αυτή η κατάσταση ανατράπηκε ως ένα βαθμό, όπως ήταν τα Ελληνοτουρκικά ή η φωτιά που ξέσπασε στη Μόρια, αλλά αργά ή γρήγορα η πανδημία επανερχόταν ως το κυρίαρχο θέμα συζήτησης.
Τον τελευταίο καιρό βέβαια, είδαμε αυτό να αλλάζει ως ένα βαθμό. Για παράδειγμα, το νέο εκπαιδευτικό νομοσχέδιο, προκάλεσε την έναρξη μιας σχετικά μεγάλης δημόσιας συζήτησης, ενώ συντροφεύθηκε και από αξιοσημείωτες κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα.
Ωστόσο, ειδικά τον τελευταίο μήνα, γινόμαστε μάρτυρες μιας εξαιρετικά ενδιαφέρουσας κατάστασης. Αναφέρομαι στο κίνημα του #MeToo, με αφετηρία την εξομολόγηση της Σοφίας Μπεκατώρου στα τέλη Ιανουαρίου. Για να καταλάβουμε την δυναμική του, αξίζει να συνειδητοποιήσουμε το εξής : σταδιακά καλύπτει ολοένα και περισσότερο χώρο στην καθημερινή ειδησεογραφία, ξεπερνώντας πολλές φορές το ενδιαφέρον του κοινού για την πανδημία.
 |
| Unsplash - Markus Winkler |
Έρχονται στο φως της δημοσιότητας δεκάδες μαρτυρίες και καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση αλλά και για εργασιακό εκφοβισμό. Ξεκίνησαν από τον αθλητισμό και επεκτάθηκαν στο χώρο του Θεάτρου και της «υποκριτικής» γενικότερα, όχι βέβαια σε αυτή την «υποκριτική τέχνη» που αναφέρεται η κ. Μενδώνη. Αποκορύφωμα αποτελεί προφανώς η σύλληψη του Δ. Λιγνάδη, που σύμφωνα με τις καταγγελίες εμπλέκεται ως θύτης σε υποθέσεις παιδεραστίας.
Η παρέμβαση της Δικαιοσύνης σηματοδοτεί την αρχή μιας σειράς υποθέσεων που όπως προκύπτει θα ανοίξουν, ενώ σύμφωνα με όσα αναφέρουν δημοσιογράφοι, το επόμενο διάστημα θα έρθουν στο φως της δημοσιότητας κι άλλες αποκαλύψεις.
Ζητούμενο είναι άλλωστε να ξεσκεπαστούν άνθρωποι σε όλους τους εργασιακούς χώρους, οι οποίοι προβαίνουν σε τέτοιες πράξεις, όπως αυτές που κατήγγειλε η Σοφία Μπεκατώρου, δεκάδες ηθοποιοί, αλλά και συγκεκριμένα ο Νίκος Σ., μετά την αποκάλυψη του οποίου στο 20/20mag, ένα νεοσύστατο εγχείρημα, και στην δημοσιογράφο Ναταλί Χατζηαντωνίου, όπου φωτογράφιζε τον Δ. Λιγνάδη, ήρθε και η παραίτηση του τελευταίου.
Αυτό που υποστηρίζω είναι πως, μια απάντηση προς τους “καχύποπτους” σχετικά με όσα είδαν στο φως της δημοσιότητας, είναι ακριβώς το καθεστώς που επιχειρείται να δημιουργηθεί, σύμφωνα με το οποίο, από εδώ και στο εξής οι θύτες θα πληρώνουν, ενώ πράξεις που προσβάλλουν την αξιοπρέπεια ανθρώπων δεν θα γίνονται ανεκτές. Ποιος μπορεί να το κατακρίνει αυτό; Η μονοθεματικότητα λοιπόν στην ενημέρωση που είχε επιβληθεί λόγω του κορονοϊού, “έσπασε” τον τελευταίο μήνα από τη θέληση των θυμάτων.
Προφανώς, το να μονοπωλεί ένα θέμα την επικαιρότητα δεν είναι από μόνο του πάντα κάτι θετικό. Είναι όμως πολλές φορές αναγκαίο. Ρίχνεται έτσι άπλετο φως σε ένα ζήτημα, φέρνοντας την κοινωνία αντιμέτωπη με τον σκελετό που έκρυβε στην ντουλάπα.
Γιάννης Τσεκούρας
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου