Μια προσφυγοπούλα, ένας κατάλογος και μια κούκλα

«Είμαι τόσο χαρούμενη που είχα την ευκαιρία να γνωρίσω το σχολείο, αλλά κι επίσης να προσαρμοστώ σε ένα νέο περιβάλλον παρά τα γλωσσικά εμπόδια. Η υποστήριξη των δασκάλων είναι πραγματικά αυτό που έκανε την εμπειρία μου τόσο μοναδική». Αυτά έλεγε, μεταξύ άλλων, πριν από ένα χρόνο, η 12χρονη σήμερα Αρεζού, προσφυγοπούλα από το Αφγανιστάν, για τη δυνατότητα που της δόθηκε να εγγραφεί στο 15ο Δημοτικό Μυτιλήνης, αφού είχε πρώτα πέρασε ένα χρονικό διάστημα στη Μόρια. Είχε φύγει από τη χώρα της σε ηλικία 6 ετών.

Το μήνυμα που άφηνε τότε, ήταν το εξής: «Μη κρατάτε τα παιδιά χωρίς εκπαίδευση». Ένα χρόνο μετά, γνωρίζοντας πλέον πέντε γλώσσες, κατάφερε να αριστεύσει. Μάλιστα, έπειτα από γραπτές εξετάσεις και συνέντευξη, η Αρεζού έγινε δεκτή στο Διεθνές Σχολείο της Βοστώνης και έλαβε υποτροφία για πέντε χρόνια, μέχρι την ολοκλήρωση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσής της.

Με νέο μήνυμά της, ευχαρίστησε για άλλη μια φορά τους δασκάλους της και τους συμμαθητές της. Το μεγαλύτερο όνειρό της είναι να γίνει γιατρός, «για να βοηθήσω τους ανθρώπους», και στη συνέχεια να φτιάξει ένα νοσοκομείο, «όπου θα παρέχεται δωρεάν περίθαλψη».

Πρόκειται για μια χαρακτηριστική περίπτωση ένταξης στην ελληνική κοινωνία. Η Αρεζού δεν έμεινε αποκομμένη από την τοπική κοινωνία, σε ένα απομονωμένο καμπ, αλλά κατάφερε, με τη βοήθεια και της τοπικής κοινωνίας, να μάθει τη γλώσσα, να γνωρίσει το ελληνικό σχολείο, και τελικά να πάρει και υποτροφία. Και ίσως κάποια μέρα, επιστρέψει στην Ελλάδα ως γιατρός. Αν πάλι δεν το κάνει, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο.

Η κάθε Αρεζού, δεν αποτελεί απειλή για την ελληνική κοινωνία, όπως θεωρεί ότι είναι κάποια άλλα προσφυγόπουλα ή παιδιά μεταναστών, με «ξένα» ονόματα, ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Μπογδάνος, ο οποίος πριν λίγες μέρες δημοσίευσε άρθρο με ονόματα μαθητών και δασκάλας νηπιαγωγείου των Αθηνών, παρουσιάζοντας τον κατάλογο ως «σοκαριστικό», επειδή ο κατάλογος δεν αποτελούνταν από αμιγώς ελληνικά ονόματα.

Ο ίδιος στη συνέχεια έκανε λόγο για λάθος, ενώ το ίδιο έκανε και η ιστοσελίδα που το δημοσίευσε, meaculpa.gr. Άλλωστε, όταν κανείς αναδημοσιεύει άρθρο με τίτλο «ο σοκαριστικός κατάλογος μαθητών νηπιαγωγείου της Αθήνας», δεν περιμένει να εμπεριέχεται και ο κατάλογος. Να σημειωθεί πως το 2012, ο χρυσαυγίτης Ηλίας Παναγιώταρος ζητούσε από το υπουργείο Εσωτερικών τα ακριβή στοιχεία των «αλλοδαπών βρεφών και νηπίων ανά χώρα προέλευσης που εξυπηρετούνται στους παιδικούς σταθμούς» στην Ελλάδα.

Όσο για τις αντιδράσεις, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου, ανέφερε πως «η πράξη του κ. Μπογδάνου ήταν ένα λάθος, το οποίο αναγνώρισε μεν, ωστόσο οφείλω να ξεκαθαρίσω ότι ανάλογα λάθη στο μέλλον δεν θα γίνουν ανεκτά». Ο πρόεδρος της Βουλής, φαίνεται να δήλωσε πως «Εγώ τον είδα. Με έπεισε, είναι πολύ μετανοιωμένος».

Υπενθυμίζω πως το 2019, η τότε εκπρόσωπος του κόμματος Μαρία Σπυράκη, ενημέρωνε πως ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος δεν θα συγκαταλεγόταν στα ψηφοδέλτια της ΝΔ. Ο ίδιος, σε άλλη μια κίνησή του που είχε προκαλέσει αντιδράσεις, είχε ταχθεί υπέρ της εισβολής τανκς στην ΕΡΤ: «Ψηφίστε σωστά και το΄'χουμε», είχε απαντήσει σε ένα χρήστη στο twitter.

Λίγους μήνες μετά, το κόμμα άλλαξε γνώμη. Ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος είναι πλέον βουλευτής, και η στοχοποίηση ανήλικων μαθητών, φαίνεται πως δεν αποτελεί επαρκή λόγο διαγραφής του. Ίσως αυτό να εξηγείται εν μέρει από την παρουσία σε υπουργικές θέσεις του τρίπτυχου Βορίδη-Γεωργιάδη-Πλεύρη, όλοι με παρελθόν στο ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη.

Πιθανώς να μη μάθουμε ποτέ τι είδους μεταχείρισης θα ήθελαν, όσοι αντιδρούν με την είσοδο των αλλοδαπών στην εκπαίδευση, να τύχουν αυτά τα παιδιά. Ωστόσο, καλό είναι να θυμόμαστε ορισμένα βασικά πράγματα, όπως το έθεσε ο Δημήτρης Χριστόπουλος, καθηγητής στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, στο βιβλίο του «Αν το προσφυγικό ήταν πρόβλημα, θα είχε λύση»:

«Ας σκεφτούμε το αυτονόητο, λοιπόν, στο οποίο μπορεί να συμφωνήσουν καλοί χριστιανοί, φιλελεύθεροι, αριστεροί και συντηρητικοί: πως, όταν και για όσο οι άνθρωποι ζουν κάπου μαζί, για να ζουν αξιοπρεπώς και ειρηνικά, πρέπει να έχουν στοιχειώδη πρόσβαση στην υγεία, την εκπαίδευση και την απασχόληση».

Με την μαύρη επέτειο της 18ης Σεπτεμβρίου, της δολοφονίας δηλαδή του αντιφασίστα ράπερ Παύλου Φύσσα, να έχει μόλις περάσει, πλανάται το εξής ερώτημα: έχουμε τελειώσει με την ακροδεξιά; Η Μάγδα Φύσσα μπροστά από το μνημείο του γιου της, αφού άφησε λουλούδια, δήλωσε: «Δεν τελειώσαμε με τον φασισμό, βάλαμε μέσα την εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή, αλλά ο φασισμός είναι εκεί έξω και οι ψηφοφόροι επίσης».

Πριν λίγο καιρό άλλωστε, οι ακροδεξιοί, μαζί με την εκκλησία, τα έβαλαν ακόμη και με μια κούκλα, την Αμάλ, ένα ουσιαστικά καλλιτεχνικό δρώμενο, διεθνές, με στόχο την αφύπνιση σχετικά με την προσφυγική κρίση. Για την ακρίβεια, δεν τα έβαλαν απλά με μια μουσουλμάνα κούκλα, αλλά με την κοινωνική ομάδα των προσφύγων.

Ίσως να μην είναι απαραίτητο να το διαβάσουμε στα βιβλία, ωστόσο ας έχουμε κατά νου αυτό που γράφει η Ξένια Χρυσοχόου, καθηγήτρια Ψυχολογίας, στο βιβλίο της «Πολυπολιτισμική πραγματικότητα» : «Το κρίσιμο στοιχείο που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι ότι δεν υπάρχει τίποτα εγγενές στη φύση των ανθρώπων το οποίο να τους εμποδίζει να ζουν σε κοινωνίες όπου συνυπάρχουν διαφορετικές κοινωνικές ομάδες».

Τατιάνα Μπόλαρη - Eurokinissi

Γιάννης Τσεκούρας, TV Χωρίς Σύνορα

Σχόλια