Πριν από περίπου 7 μήνες, ο αναρχικός κρατούμενος Γιάννης Μιχαηλίδης, συμπλήρωσε το απαιτούμενο από το νόμο διάστημα (τα 3/5 για ποινή 20 ετών και τα 2/5 για την ποινή λόγω απόδρασης), σύμφωνα με το οποίο έχει τη δυνατότητα να ζητήσει την υφ’ όρων απόλυσή του, να εκτίσει δηλαδή την ποινή του κάτω από ένα καθεστώς ελευθερίας, έχοντας μείνει στη φυλακή περίπου 8μιση χρόνια.
Τον Φεβρουάριο του 2022, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας αποφασίζει πως ο ίδιος «δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων», απορρίπτοντας το αίτημά του. Σε κείμενο του ίδιου του κρατούμενου στις 22 Φεβρουαρίου, το οποίο δημοσιεύθηκε στην κινηματική ιστοσελίδα Athnes.Indymedia, ο ίδιος τονίζει πως οι δικαστές έκριναν ότι «η επιδειχθείσα καλή διαγωγή μου στη φυλακή είναι κατ’ επίφαση καλή και την αποδίδουν σε λόγους προσχηματικούς».
Ο Γιάννης Μιχαηλίδης κατέθεσε ξανά αίτηση για αποφυλάκιση, η οποία όμως στις 20 Ιουνίου απορρίφθηκε για άλλη μια φορά. Όπως δήλωσε ο δικηγόρος του στο ThePressProject, η απορριπτική απόφαση «απλώς υιοθετούσε την εισαγγελική πρόταση χωρίς να προσθέτει ούτε λέξη». Πλέον έχει καταθέσει έφεση κατά του βουλεύματος στο Συμβούλιο Εφετών Λαμίας, ενώ η εισαγγελική πρόταση είναι ξανά απορριπτική, με την αιτιολογία ότι δεν έχει περάσει ικανό χρονικό διάστημα ώστε να «μεταστραφεί» και να σωφρονιστεί.
Μάλιστα, την Τρίτη 12/7 έγινε γνωστό πως το συμβούλιο ορίστηκε για τις 25 Ιουλίου, όταν δηλαδή ο Γ. θα διανύει την 64η μέρα της απεργίας πείνας του, με την κατάσταση να είναι ήδη οριακή.
Το χρονικό
Από τις 23 Μαΐου λοιπόν, ο Γιάννης Μιχαηλίδης έχει ξεκινήσει απεργία πείνας, χρησιμοποιώντας το έσχατο μέσο που διαθέτει, το σώμα του, έτσι ώστε να βγει από τη φυλακή. Γενικότερα, ο Γ. Μιχαηλίδης είχε συλληφθεί αρχικά, πριν από περίπου 10 χρόνια, με την κατηγορία ότι είναι μέλος της Συνομωσία των Πυρήνων της Φωτιάς και τελικά αθωώθηκε. Λίγο αργότερα, συνελήφθη για ληστεία τράπεζας στο Βελβεντό Κοζάνης, με την αστυνομία να δίνει τότε στη δημοσιότητα φωτογραφίες από το πρησμένο του πρόσωπο, από το ξύλο. Ενώ πλησίαζε το 18μηνο του ανώτατου ορίου κράτησης, προφυλακίζεται εκ νέου, πάλι για υπόθεση της ΣΠΦ, κατηγορία από την οποία και πάλι αθωώθηκε.
Επιπλέον, έχει καταδικαστεί για απόπειρα ανθρωποκτονίας αστυνομικού, παρότι δεν ήταν ένοπλος, αλλά πήρε το περιπολικό για να διαφύγει της σύλληψης. Καταδικάστηκε επίσης ξανά σε εντεκαετή κάθειρξη για φυσίγγια που βρέθηκαν σε σπίτι συντρόφου του, ο οποίος δήλωσε ότι ήταν δικά του, με την αιτιολογία πως τα κατείχαν όλοι μαζί «προκειμένου να τελέσουμε ο καθένας ξεχωριστά και από μόνος του «ατομική τρομοκρατία», όπως επισημαίνει στο μακροσκελές κείμενο που είχε δημοσιεύσει, για να ανακοινώσει την έναρξη της απεργίας πείνας του.
Ο βασικός λόγος τον οποίο επικαλούνται οι αρχές, είναι το γεγονός ότι το 2019 είχε αποδράσει από τη φυλακή, διαπράττοντας μάλιστα και νέο αδίκημα, αυτό της ληστείας. Αυτό συνέβη διότι μέχρι το 2019, ο κρατούμενος πολλές φορές βρισκόταν εκτός φυλακής, χωρίς να προκαλέσει οποιοδήποτε πρόβλημα, λαμβάνοντας κανονικά άδειες, ενώ έχει περάσει και όλα τα θεωρητικά μαθήματα της σχολής του (τα εργαστήρια απαιτούν φυσική παρουσία). Ωστόσο, κείμενο που συνυπέγραψε, μαζί με 25 άλλους κρατούμενους, σε αλληλεγγύη προς τις διαμαρτυρίες κρατουμένων στον Κορυδαλλό, για την ακρίβεια 4 μέρες μετά από αυτές, θεωρήθηκε «συνεργεία σε στάση».
Ασκήθηκε ποινική δίωξη στον Μιχαηλίδη, κάτι που σήμαινε και το τέλος των εκπαιδευτικών του αδειών και επιστροφή σε κλειστή φυλακή, από τις αγροτικές φυλακές Τίρυνθας όπου βρισκόταν, χάνοντας και τη δυνατότητα ευεργετικού ημερομισθίου. Πλέον όμως έχει εκτίσει και την πρόσθετη ποινή που του επιβλήθηκε.
Μάλιστα, 3 χρόνια μετά, όπως αναφέρει ο δικηγόρος του, η δίωξη που του στέρησε τις άδειες παραμένει σε εκκρεμότητα, στο στάδιο της ανάκρισης και προσμετράται στους λόγους που δεν του δίνεται η υφ’ όρων απόλυση.
Η κρίσιμη κατάσταση της υγείας του
Πλέον έχουν περάσει πάνω από 50 μέρες από την απεργία πείνας, ενώ από τα μέσα Ιουνίου νοσηλεύεται στο νοσοκομείο Λαμίας, με την υγεία του να έχει επιβαρυνθεί σημαντικά. Όταν ξεκίνησε την απεργία πείνας, ο Γιάννης Μιχαηλίδης ζύγιζε 73 κιλά. Στις 27/5 είχα χάσει ήδη 4 κιλά, ενώ στις 2/6 είχε πέσει στα 67. Στις 7/6 ζύγιζε 65,5 κιλά, έχοντας χάσει το 10% του αρχικού σωματικού του βάρους. Έξι μέρες μετά, είχε χάσει ακόμη δύο κιλά, ενώ στις 14 Ιουνίου ζύγιζε πλέον 62,2 κιλά. Στις 19/6, το βάρος του ήταν πλέον 57,5 κιλά, έχοντας χάσει περίπου 20% του αρχικού του βάρους.
Στις 26/6, η γιατρός του ΕΣΥ Βεργοπούλου Παντελία, σε ενημέρωσή της έπειτα από εξέταση του Γ. Μιχαηλίδη, ανέφερε πως έχουν αρχίσει να δυσλειτουργούν όργανα ζωτικής σημασίας, όπως το ήπαρ, η καρδιά και η σπλήνα.
«Ο απεργός πείνας Γιάννης Μιχαηλίδης έχει ήδη αναιμία, θρομβοπενία, υπερχολεριθρυναιμία και υπολευκωματιναιμία. Παρουσιάζει ταχυκαρδία και αιμοδυναμική αστάθεια, έχει σοβαρές γαστρεντερικές διαταραχές και διαταραχές στην πηκτικότητα του αίματος.
»Η ιατρική μου εκτίμηση είναι ότι σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, ενδέχεται, να παρουσιάσει σοβαρή ανεπάρκεια πολλαπλών οργανικών λειτουργιών(κυκλοφορικό, γαστρεντερικό, αναπνευστικό) καθώς και σοβαρή μη αναστρέψιμη ανεπάρκεια ζωτικών οργάνων (ηπατική, νεφρική, καρδιακή ανεπάρκεια, εγκεφαλική αιμορραγία) που μπορεί να οδηγήσουν τον οργανισμό του σε "πολυοργανική ανεπάρκεια", κατάσταση απειλητική για τη ζωή του απεργού πείνας, ή στη δημιουργία μονίμων βλαβών που θα επιφέρουν σημαντικές μόνιμες αναπηρίες», τόνιζε επίσης. Την ίδια ώρα, όπως κατήγγειλε η σύντροφος του Μιχαηλίδη με δημόσια επιστολή της, στο νοσοκομείο υπάρχει απαγόρευση επισκεπτηρίων, ενώ ο ίδιος λόγω της αδυναμίας, δυσκολεύεται ακόμη και να κάνει μπάνιο.
Σε νέα ενημέρωσή της, που δημοσιεύθηκε στις 8 Ιουλίου, η ίδια ανέφερε τα εξής: «Τα λευκά αιμοσφαίρια του Γιάννη έχουν πέσει τόσο κάτω από το κατώτερο φυσιολογικό όριο, που πλέον αποτελούν απειλή για τον απεργό. Η Λευκοπενία οδηγεί σε σοβαρή ανοσοανεπάρκεια. Τα αιμοπετάλια επίσης είναι πολύ χαμηλά κι η θρομβοπενία μπορεί να προκαλέσει σοβαρές και απειλητικές αιμορραγίες. Συνυπάρχει αναιμία που όλο και επιδεινώνεται, διαταραχή στην λειτουργία του ήπατος, υπασβεστιαιμία.
Κλινικά ο απεργός πλέον αναφέρει ότι στην παραμικρή προσπάθεια αισθάνεται οξύ προκάρδιο άλγος (σημάδια ισχαιμίας μυοκαρδίου) και έντονο πόνο στον αριστερό νεφρό. Οι θεράποντες ιατροί ενημέρωσαν τον ίδιο πως κινδυνεύει πλέον από βαριά οστεοπόρωση.
Η εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση που βρίσκεται ο Γιάννης και ο αγώνας που δίνει, επιβαρύνονται από τις συνθήκες κράτησης του. Πλήρως απομονωμένος σε ένα θάλαμο – κελί με τέσσερις τοίχους. Χωρίς παράθυρο, εκτός από έναν μικρό φεγγίτη στη μία πλευρά και χωρίς τηλεόραση (παρόλο που η ψυχιατρική εξέταση στην οποία υποβλήθηκε όταν έκανε εισαγωγή στο νοσοκομείο ήταν χωρίς παθολογικά ευρήματα). Βρίσκεται δηλαδή φυσικά και αισθητηριακά απομονωμένος, χωρίς να μπορεί να έχει την παραμικρή συνεχή στήριξη, επίβλεψη και φροντίδα από τους οικείους, τον δικηγόρο και τη γιατρό του».
Επιπλέον, τόνισε πως με δεδομένα όλα τα παραπάνω, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες βρίσκεται αποτελούν ένα είδος ιδιότυπου βασανισμού.
Δράσεις αλληλεγγύης αλλά γενικά σιωπή
Από την αρχή της απεργίας πείνας, άτομα του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού χώρου κατά βάση έχουν κινητοποιηθεί, πραγματοποιώντας συγκεντρώσεις, πορείες, ανάρτηση πανό, βαψίματα σε τοίχους, κείμενα, αφισοκολλήσεις, παρεμβάσεις σε διάφορους χώρους έτσι ώστε να γνωστοποιηθεί το γεγονός, όπως ραδιόφωνα και συναυλίες, ενώ έχουν πραγματοποιηθεί και παρεμβάσεις σε γραφεία μελών της κυβέρνησης, αλλά και άλλου είδους ενέργειες, όπως ο εμπρησμός τραπεζών. Επίσης, την αλληλεγγύη τους στον Γιάννη Μιχαηλίδη έχουν εκφράσει και άλλοι κρατούμενοι, οι οποίοι έχουν προχωρήσει επίσης σε απεργία πείνας.
Όλα αυτό το διάστημα, η σιωπή που επικρατεί στα περισσότερα ΜΜΕ της χώρας για τον «Τοξοβόλο του Συντάγματος», είναι ενδεικτική. Όταν η είδηση δεν έχει κάτι το «θεαματικό», δεν πουλά. Ωστόσο, η σιωπή γύρω από μια υπόθεση πολλές φορές επηρεάζει και την έκβασή της.
Το ζήτημα είναι πως πρέπει να πάψει το καθεστώς εξαίρεσης των πολιτικών κρατουμένων. Άλλωστε, δεν μπορεί κανείς να μην φέρει στο νου του το γεγονός πως εδώ και λίγες μέρες, βρίσκονται ελεύθεροι ο Επαμεινώνδας Κορκονέας, δολοφόνος του Αλέξη, αλλά και ο μεσίτης Αθανάσιος Χορταριάς, ο οποίος πρόσφατα καταδικάστηκε για το θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου.
Τα παραπάνω άλλωστε ανέφερε και ο ίδιος ο Γιάννης Μιχαηλίδης, σε νέο κείμενό του, μέσα από το νοσοκομείο αυτή τη φορά, σχολιάζοντας τις καθυστερήσεις των δικαστικών αρχών, αλλά και κάνοντας λόγο για «προληπτική κράτηση», αφού κρίνεται ακόμη ως «επικίνδυνος τέλεσης νέων αξιόποινων πράξεων». Μεταξύ άλλων, επισημαίνει και τις πρόσφατες αποφυλακίσεις του Κορκονέα, του δολοφόνου του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, αλλά και του μεσίτη Αθ. Χορταριά, που καταδικάστηκε για το φονικό λιντσάρισμα του Ζακ Κωστόπουλου. Μάλιστα, την Τετάρτη 13 Ιουλίου, ο Δημήτρης Λιγνάδης, παρότι καταδικάστηκε χωρίς ελαφρυντικά, θα είναι ελεύθερος μέχρι το Εφετείο, αφού το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας έκρινε ότι πρέπει να του χορηγηθεί αναστολή στην εκτέλεση της ποινής.
Τον Φεβρουάριο του 2022, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας αποφασίζει πως ο ίδιος «δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων», απορρίπτοντας το αίτημά του. Σε κείμενο του ίδιου του κρατούμενου στις 22 Φεβρουαρίου, το οποίο δημοσιεύθηκε στην κινηματική ιστοσελίδα Athnes.Indymedia, ο ίδιος τονίζει πως οι δικαστές έκριναν ότι «η επιδειχθείσα καλή διαγωγή μου στη φυλακή είναι κατ’ επίφαση καλή και την αποδίδουν σε λόγους προσχηματικούς».
Ο Γιάννης Μιχαηλίδης κατέθεσε ξανά αίτηση για αποφυλάκιση, η οποία όμως στις 20 Ιουνίου απορρίφθηκε για άλλη μια φορά. Όπως δήλωσε ο δικηγόρος του στο ThePressProject, η απορριπτική απόφαση «απλώς υιοθετούσε την εισαγγελική πρόταση χωρίς να προσθέτει ούτε λέξη». Πλέον έχει καταθέσει έφεση κατά του βουλεύματος στο Συμβούλιο Εφετών Λαμίας, ενώ η εισαγγελική πρόταση είναι ξανά απορριπτική, με την αιτιολογία ότι δεν έχει περάσει ικανό χρονικό διάστημα ώστε να «μεταστραφεί» και να σωφρονιστεί.
Μάλιστα, την Τρίτη 12/7 έγινε γνωστό πως το συμβούλιο ορίστηκε για τις 25 Ιουλίου, όταν δηλαδή ο Γ. θα διανύει την 64η μέρα της απεργίας πείνας του, με την κατάσταση να είναι ήδη οριακή.
Το χρονικό
Από τις 23 Μαΐου λοιπόν, ο Γιάννης Μιχαηλίδης έχει ξεκινήσει απεργία πείνας, χρησιμοποιώντας το έσχατο μέσο που διαθέτει, το σώμα του, έτσι ώστε να βγει από τη φυλακή. Γενικότερα, ο Γ. Μιχαηλίδης είχε συλληφθεί αρχικά, πριν από περίπου 10 χρόνια, με την κατηγορία ότι είναι μέλος της Συνομωσία των Πυρήνων της Φωτιάς και τελικά αθωώθηκε. Λίγο αργότερα, συνελήφθη για ληστεία τράπεζας στο Βελβεντό Κοζάνης, με την αστυνομία να δίνει τότε στη δημοσιότητα φωτογραφίες από το πρησμένο του πρόσωπο, από το ξύλο. Ενώ πλησίαζε το 18μηνο του ανώτατου ορίου κράτησης, προφυλακίζεται εκ νέου, πάλι για υπόθεση της ΣΠΦ, κατηγορία από την οποία και πάλι αθωώθηκε.
Επιπλέον, έχει καταδικαστεί για απόπειρα ανθρωποκτονίας αστυνομικού, παρότι δεν ήταν ένοπλος, αλλά πήρε το περιπολικό για να διαφύγει της σύλληψης. Καταδικάστηκε επίσης ξανά σε εντεκαετή κάθειρξη για φυσίγγια που βρέθηκαν σε σπίτι συντρόφου του, ο οποίος δήλωσε ότι ήταν δικά του, με την αιτιολογία πως τα κατείχαν όλοι μαζί «προκειμένου να τελέσουμε ο καθένας ξεχωριστά και από μόνος του «ατομική τρομοκρατία», όπως επισημαίνει στο μακροσκελές κείμενο που είχε δημοσιεύσει, για να ανακοινώσει την έναρξη της απεργίας πείνας του.
Ο βασικός λόγος τον οποίο επικαλούνται οι αρχές, είναι το γεγονός ότι το 2019 είχε αποδράσει από τη φυλακή, διαπράττοντας μάλιστα και νέο αδίκημα, αυτό της ληστείας. Αυτό συνέβη διότι μέχρι το 2019, ο κρατούμενος πολλές φορές βρισκόταν εκτός φυλακής, χωρίς να προκαλέσει οποιοδήποτε πρόβλημα, λαμβάνοντας κανονικά άδειες, ενώ έχει περάσει και όλα τα θεωρητικά μαθήματα της σχολής του (τα εργαστήρια απαιτούν φυσική παρουσία). Ωστόσο, κείμενο που συνυπέγραψε, μαζί με 25 άλλους κρατούμενους, σε αλληλεγγύη προς τις διαμαρτυρίες κρατουμένων στον Κορυδαλλό, για την ακρίβεια 4 μέρες μετά από αυτές, θεωρήθηκε «συνεργεία σε στάση».
Ασκήθηκε ποινική δίωξη στον Μιχαηλίδη, κάτι που σήμαινε και το τέλος των εκπαιδευτικών του αδειών και επιστροφή σε κλειστή φυλακή, από τις αγροτικές φυλακές Τίρυνθας όπου βρισκόταν, χάνοντας και τη δυνατότητα ευεργετικού ημερομισθίου. Πλέον όμως έχει εκτίσει και την πρόσθετη ποινή που του επιβλήθηκε.
Μάλιστα, 3 χρόνια μετά, όπως αναφέρει ο δικηγόρος του, η δίωξη που του στέρησε τις άδειες παραμένει σε εκκρεμότητα, στο στάδιο της ανάκρισης και προσμετράται στους λόγους που δεν του δίνεται η υφ’ όρων απόλυση.
Η κρίσιμη κατάσταση της υγείας του
Πλέον έχουν περάσει πάνω από 50 μέρες από την απεργία πείνας, ενώ από τα μέσα Ιουνίου νοσηλεύεται στο νοσοκομείο Λαμίας, με την υγεία του να έχει επιβαρυνθεί σημαντικά. Όταν ξεκίνησε την απεργία πείνας, ο Γιάννης Μιχαηλίδης ζύγιζε 73 κιλά. Στις 27/5 είχα χάσει ήδη 4 κιλά, ενώ στις 2/6 είχε πέσει στα 67. Στις 7/6 ζύγιζε 65,5 κιλά, έχοντας χάσει το 10% του αρχικού σωματικού του βάρους. Έξι μέρες μετά, είχε χάσει ακόμη δύο κιλά, ενώ στις 14 Ιουνίου ζύγιζε πλέον 62,2 κιλά. Στις 19/6, το βάρος του ήταν πλέον 57,5 κιλά, έχοντας χάσει περίπου 20% του αρχικού του βάρους.
Στις 26/6, η γιατρός του ΕΣΥ Βεργοπούλου Παντελία, σε ενημέρωσή της έπειτα από εξέταση του Γ. Μιχαηλίδη, ανέφερε πως έχουν αρχίσει να δυσλειτουργούν όργανα ζωτικής σημασίας, όπως το ήπαρ, η καρδιά και η σπλήνα.
«Ο απεργός πείνας Γιάννης Μιχαηλίδης έχει ήδη αναιμία, θρομβοπενία, υπερχολεριθρυναιμία και υπολευκωματιναιμία. Παρουσιάζει ταχυκαρδία και αιμοδυναμική αστάθεια, έχει σοβαρές γαστρεντερικές διαταραχές και διαταραχές στην πηκτικότητα του αίματος.
»Η ιατρική μου εκτίμηση είναι ότι σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, ενδέχεται, να παρουσιάσει σοβαρή ανεπάρκεια πολλαπλών οργανικών λειτουργιών(κυκλοφορικό, γαστρεντερικό, αναπνευστικό) καθώς και σοβαρή μη αναστρέψιμη ανεπάρκεια ζωτικών οργάνων (ηπατική, νεφρική, καρδιακή ανεπάρκεια, εγκεφαλική αιμορραγία) που μπορεί να οδηγήσουν τον οργανισμό του σε "πολυοργανική ανεπάρκεια", κατάσταση απειλητική για τη ζωή του απεργού πείνας, ή στη δημιουργία μονίμων βλαβών που θα επιφέρουν σημαντικές μόνιμες αναπηρίες», τόνιζε επίσης. Την ίδια ώρα, όπως κατήγγειλε η σύντροφος του Μιχαηλίδη με δημόσια επιστολή της, στο νοσοκομείο υπάρχει απαγόρευση επισκεπτηρίων, ενώ ο ίδιος λόγω της αδυναμίας, δυσκολεύεται ακόμη και να κάνει μπάνιο.
Σε νέα ενημέρωσή της, που δημοσιεύθηκε στις 8 Ιουλίου, η ίδια ανέφερε τα εξής: «Τα λευκά αιμοσφαίρια του Γιάννη έχουν πέσει τόσο κάτω από το κατώτερο φυσιολογικό όριο, που πλέον αποτελούν απειλή για τον απεργό. Η Λευκοπενία οδηγεί σε σοβαρή ανοσοανεπάρκεια. Τα αιμοπετάλια επίσης είναι πολύ χαμηλά κι η θρομβοπενία μπορεί να προκαλέσει σοβαρές και απειλητικές αιμορραγίες. Συνυπάρχει αναιμία που όλο και επιδεινώνεται, διαταραχή στην λειτουργία του ήπατος, υπασβεστιαιμία.
Κλινικά ο απεργός πλέον αναφέρει ότι στην παραμικρή προσπάθεια αισθάνεται οξύ προκάρδιο άλγος (σημάδια ισχαιμίας μυοκαρδίου) και έντονο πόνο στον αριστερό νεφρό. Οι θεράποντες ιατροί ενημέρωσαν τον ίδιο πως κινδυνεύει πλέον από βαριά οστεοπόρωση.
Η εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση που βρίσκεται ο Γιάννης και ο αγώνας που δίνει, επιβαρύνονται από τις συνθήκες κράτησης του. Πλήρως απομονωμένος σε ένα θάλαμο – κελί με τέσσερις τοίχους. Χωρίς παράθυρο, εκτός από έναν μικρό φεγγίτη στη μία πλευρά και χωρίς τηλεόραση (παρόλο που η ψυχιατρική εξέταση στην οποία υποβλήθηκε όταν έκανε εισαγωγή στο νοσοκομείο ήταν χωρίς παθολογικά ευρήματα). Βρίσκεται δηλαδή φυσικά και αισθητηριακά απομονωμένος, χωρίς να μπορεί να έχει την παραμικρή συνεχή στήριξη, επίβλεψη και φροντίδα από τους οικείους, τον δικηγόρο και τη γιατρό του».
Επιπλέον, τόνισε πως με δεδομένα όλα τα παραπάνω, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες βρίσκεται αποτελούν ένα είδος ιδιότυπου βασανισμού.
Δράσεις αλληλεγγύης αλλά γενικά σιωπή
Από την αρχή της απεργίας πείνας, άτομα του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού χώρου κατά βάση έχουν κινητοποιηθεί, πραγματοποιώντας συγκεντρώσεις, πορείες, ανάρτηση πανό, βαψίματα σε τοίχους, κείμενα, αφισοκολλήσεις, παρεμβάσεις σε διάφορους χώρους έτσι ώστε να γνωστοποιηθεί το γεγονός, όπως ραδιόφωνα και συναυλίες, ενώ έχουν πραγματοποιηθεί και παρεμβάσεις σε γραφεία μελών της κυβέρνησης, αλλά και άλλου είδους ενέργειες, όπως ο εμπρησμός τραπεζών. Επίσης, την αλληλεγγύη τους στον Γιάννη Μιχαηλίδη έχουν εκφράσει και άλλοι κρατούμενοι, οι οποίοι έχουν προχωρήσει επίσης σε απεργία πείνας.
Όλα αυτό το διάστημα, η σιωπή που επικρατεί στα περισσότερα ΜΜΕ της χώρας για τον «Τοξοβόλο του Συντάγματος», είναι ενδεικτική. Όταν η είδηση δεν έχει κάτι το «θεαματικό», δεν πουλά. Ωστόσο, η σιωπή γύρω από μια υπόθεση πολλές φορές επηρεάζει και την έκβασή της.
Το ζήτημα είναι πως πρέπει να πάψει το καθεστώς εξαίρεσης των πολιτικών κρατουμένων. Άλλωστε, δεν μπορεί κανείς να μην φέρει στο νου του το γεγονός πως εδώ και λίγες μέρες, βρίσκονται ελεύθεροι ο Επαμεινώνδας Κορκονέας, δολοφόνος του Αλέξη, αλλά και ο μεσίτης Αθανάσιος Χορταριάς, ο οποίος πρόσφατα καταδικάστηκε για το θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου.
Τα παραπάνω άλλωστε ανέφερε και ο ίδιος ο Γιάννης Μιχαηλίδης, σε νέο κείμενό του, μέσα από το νοσοκομείο αυτή τη φορά, σχολιάζοντας τις καθυστερήσεις των δικαστικών αρχών, αλλά και κάνοντας λόγο για «προληπτική κράτηση», αφού κρίνεται ακόμη ως «επικίνδυνος τέλεσης νέων αξιόποινων πράξεων». Μεταξύ άλλων, επισημαίνει και τις πρόσφατες αποφυλακίσεις του Κορκονέα, του δολοφόνου του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, αλλά και του μεσίτη Αθ. Χορταριά, που καταδικάστηκε για το φονικό λιντσάρισμα του Ζακ Κωστόπουλου. Μάλιστα, την Τετάρτη 13 Ιουλίου, ο Δημήτρης Λιγνάδης, παρότι καταδικάστηκε χωρίς ελαφρυντικά, θα είναι ελεύθερος μέχρι το Εφετείο, αφού το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας έκρινε ότι πρέπει να του χορηγηθεί αναστολή στην εκτέλεση της ποινής.
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως, όπως έχει πει και ο δικηγόρος του, αν ένας κρατούμενος δεν βλέπει «φως στο τούνελ», τότε χάνει την ελπίδα του.
 |
| Φωτογραφία: Δημήτρης Αστερίου |
*Μια πρώιμη εκδοχή του συγκεκριμένου άρθρου έχει δημοσιευθεί στο TV Xωρίς Σύνορα
Γιάννης Τσεκούρας
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου