Parasite , φάντασμα της όπερας, και ένα τραγούδι του Dj Deadmau5, που βασίζεται σε μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας του '50. Μια ταινία, ένα μιούζικαλ και ένα τραγούδι που με συνόδευσαν την τελευταία εβδομάδα. Τι σχέση έχουν;
Και τα τρία προαναφερθέντα στοιχεία σχετίζονται με δύο συγκεκριμένες αντιλήψεις.
Η πρώτη αντίληψη είναι πως, για να υπάρχει κάτι στην επιφάνεια, κατά πάσα πιθανότητα, υπάρχει και κάτι που κρύβεται. Ακριβώς όπως λοιπόν στο "Parasite" και το φάντασμα της όπερας, "αυτό" που κρυβόταν βρισκόταν σε "υπόγειες κατοικίες" , έτσι λοιπόν και στο τραγούδι του Deadmau5, εάν κάποιος απλώς ακούσει τους στίχους και τη μουσική, δε θα αντιληφθεί ότι αφιέρωσε περίπου 180 δευτερόλεπτα της ζωής του ώστε να ακούσει στην πραγματικότητα τη διήγηση μιας ιστορίας επιστημονικής φαντασίας σχετικά με τη δύναμη που ίσως κάποτε αποκτήσει η τεχνολογία.
Η δεύτερη αντίληψη έγκειται στο γεγονός πως και στις τρεις περιπτώσεις , για να κρίνει κάποιος με ευστοχία, πρέπει να είναι προετοιμασμένος γνωστικά. Εύκολα μπορεί για παράδειγμα να καταδικάσει το πως μια ολόκληρη οικογένεια "τρύπωσε" δήθεν "ανήθικα" στο σπίτι κάποιων ανήθικα πλουσίων (parasite) ή να καταδικάσει το γεγονός πως το Φάντασμα της Όπερας φέρθηκε με συγκεκριμένο τρόπο χωρίς να σκέφτεται το γεγονός πως αντιμετωπίστηκε με συγκεκριμένο τρόπο.
Δε με συνόδεψαν όμως μόνο αυτά την εβδομάδα που μας πέρασε. Με συνόδεψαν επίσης πάρα πολλές ειδήσεις για ένα υποτιθέμενο Brexit και τους πανηγυρισμούς γύρω από αυτό. Βέβαια, και αυτό έχει σχέση με το The Veldt, το Phantom of the Opera και τα Παράσιτα.
Πως;
Ασφαλώς γιατί από τη μια οι πανηγυρισμοί που ακολούθησαν την "έξοδο" της Μ. Βρετανίας από την Ε.Ε. είναι απλώς η επιφάνεια, μιας ιδιαίτερα πολύπλοκης και χρονοβόρας διαδικασίας μέχρι την πραγματική έξοδο που βρίσκεται στην αφάνεια. Στην αφάνεια λοιπόν, βρίσκεται και η είδηση πως , τουλάχιστον για τον επόμενο χρόνο, η Μ. Βρετανία θα είναι σε δυσμενέστερη θέση σε σχέση με το 2019. Ένας ενδεικτικός λόγος είναι ο εξής: Αν και πλέον η χώρα δε θα λαμβάνει μέρος στις αποφάσεις της Ε.Ε., μέχρι να λύσει ιδιαίτερα σημαντικά ζητήματα (όπως πχ η αλιεία και τα ζητήματα εμπορίου), θα συνεχίσει να συμβάλλει στον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης κανονικά. Άρα η Μ. Βρετανία, τουλάχιστον για τη "μεταβατική περίοδο" (άγνωστο το πόσο θα κρατήσει), θα συνεχίσει να πληρώνει την Ε.Ε, χωρίς να είναι στην Ε.Ε. .
Πάμε όμως και στη δεύτερη αντίληψη που αναφέρθηκε πριν. Είναι πολύ εύκολο να κρίνουμε τους Βρετανούς ως "χαζούς" και "υπερόπτες" και με πολλά σχετικά επίθετα. Όμως, είναι ιδιαίτερα δυσκολότερο να αποδομηθεί και να χαρακτηριστεί όλο το σύμπλεγμα παραγόντων που οδήγησαν στην εκλογική νίκη του Brexit. Όλες αυτές οι ψευδείς ειδήσεις δηλαδή με τις οποίες ήρθαν αντιμέτωποι οι (πιθανοί) ψηφοφόροι του Brexit. Πολιτικοί και διαδίκτυο , έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό, ώστε το ψέμα και ο φόβος να αντικαταστήσουν την ορθολογικότητα. Και τώρα η Μ. Βρετανία βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σημείο του Brexit, και ας πανηγυρίζουν ορισμένοι. Βρίσκεται στο κρισιμότερο σημείο, όπως βρέθηκε η οικογένεια στο "Parasite" μόλις επέστρεψε η παλιά γκουβερνάντα, όπως βρέθηκε το Φάντασμα της Όπερας μόλις πήρε την απόφαση να αφήσει την Κριστίν να φύγει και όπως αντίστοιχα βρέθηκε η οικογένεια στην "τελευταία επίσκεψη" των παιδιών στο σπίτι του "The Veldt". Ακόμα όμως και την πιο κρίσιμη και ύστατη στιγμή, πρέπει να δοθεί σημασία στο τι πραγματικά διακυβεύεται και στο ποιος πραγματικά συνέβαλε ώστε η κατάσταση να φτάσει σε αυτό το σημείο και στις τέσσερις περιπτώσεις.
Και τα τρία προαναφερθέντα στοιχεία σχετίζονται με δύο συγκεκριμένες αντιλήψεις.
Η πρώτη αντίληψη είναι πως, για να υπάρχει κάτι στην επιφάνεια, κατά πάσα πιθανότητα, υπάρχει και κάτι που κρύβεται. Ακριβώς όπως λοιπόν στο "Parasite" και το φάντασμα της όπερας, "αυτό" που κρυβόταν βρισκόταν σε "υπόγειες κατοικίες" , έτσι λοιπόν και στο τραγούδι του Deadmau5, εάν κάποιος απλώς ακούσει τους στίχους και τη μουσική, δε θα αντιληφθεί ότι αφιέρωσε περίπου 180 δευτερόλεπτα της ζωής του ώστε να ακούσει στην πραγματικότητα τη διήγηση μιας ιστορίας επιστημονικής φαντασίας σχετικά με τη δύναμη που ίσως κάποτε αποκτήσει η τεχνολογία.
Η δεύτερη αντίληψη έγκειται στο γεγονός πως και στις τρεις περιπτώσεις , για να κρίνει κάποιος με ευστοχία, πρέπει να είναι προετοιμασμένος γνωστικά. Εύκολα μπορεί για παράδειγμα να καταδικάσει το πως μια ολόκληρη οικογένεια "τρύπωσε" δήθεν "ανήθικα" στο σπίτι κάποιων ανήθικα πλουσίων (parasite) ή να καταδικάσει το γεγονός πως το Φάντασμα της Όπερας φέρθηκε με συγκεκριμένο τρόπο χωρίς να σκέφτεται το γεγονός πως αντιμετωπίστηκε με συγκεκριμένο τρόπο.
Δε με συνόδεψαν όμως μόνο αυτά την εβδομάδα που μας πέρασε. Με συνόδεψαν επίσης πάρα πολλές ειδήσεις για ένα υποτιθέμενο Brexit και τους πανηγυρισμούς γύρω από αυτό. Βέβαια, και αυτό έχει σχέση με το The Veldt, το Phantom of the Opera και τα Παράσιτα.
Πως;
Ασφαλώς γιατί από τη μια οι πανηγυρισμοί που ακολούθησαν την "έξοδο" της Μ. Βρετανίας από την Ε.Ε. είναι απλώς η επιφάνεια, μιας ιδιαίτερα πολύπλοκης και χρονοβόρας διαδικασίας μέχρι την πραγματική έξοδο που βρίσκεται στην αφάνεια. Στην αφάνεια λοιπόν, βρίσκεται και η είδηση πως , τουλάχιστον για τον επόμενο χρόνο, η Μ. Βρετανία θα είναι σε δυσμενέστερη θέση σε σχέση με το 2019. Ένας ενδεικτικός λόγος είναι ο εξής: Αν και πλέον η χώρα δε θα λαμβάνει μέρος στις αποφάσεις της Ε.Ε., μέχρι να λύσει ιδιαίτερα σημαντικά ζητήματα (όπως πχ η αλιεία και τα ζητήματα εμπορίου), θα συνεχίσει να συμβάλλει στον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης κανονικά. Άρα η Μ. Βρετανία, τουλάχιστον για τη "μεταβατική περίοδο" (άγνωστο το πόσο θα κρατήσει), θα συνεχίσει να πληρώνει την Ε.Ε, χωρίς να είναι στην Ε.Ε. .
Πάμε όμως και στη δεύτερη αντίληψη που αναφέρθηκε πριν. Είναι πολύ εύκολο να κρίνουμε τους Βρετανούς ως "χαζούς" και "υπερόπτες" και με πολλά σχετικά επίθετα. Όμως, είναι ιδιαίτερα δυσκολότερο να αποδομηθεί και να χαρακτηριστεί όλο το σύμπλεγμα παραγόντων που οδήγησαν στην εκλογική νίκη του Brexit. Όλες αυτές οι ψευδείς ειδήσεις δηλαδή με τις οποίες ήρθαν αντιμέτωποι οι (πιθανοί) ψηφοφόροι του Brexit. Πολιτικοί και διαδίκτυο , έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό, ώστε το ψέμα και ο φόβος να αντικαταστήσουν την ορθολογικότητα. Και τώρα η Μ. Βρετανία βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σημείο του Brexit, και ας πανηγυρίζουν ορισμένοι. Βρίσκεται στο κρισιμότερο σημείο, όπως βρέθηκε η οικογένεια στο "Parasite" μόλις επέστρεψε η παλιά γκουβερνάντα, όπως βρέθηκε το Φάντασμα της Όπερας μόλις πήρε την απόφαση να αφήσει την Κριστίν να φύγει και όπως αντίστοιχα βρέθηκε η οικογένεια στην "τελευταία επίσκεψη" των παιδιών στο σπίτι του "The Veldt". Ακόμα όμως και την πιο κρίσιμη και ύστατη στιγμή, πρέπει να δοθεί σημασία στο τι πραγματικά διακυβεύεται και στο ποιος πραγματικά συνέβαλε ώστε η κατάσταση να φτάσει σε αυτό το σημείο και στις τέσσερις περιπτώσεις.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου